Yaşadıklarımı yazmamın sebebi çoktu, biri de benim durumumda olanları ikaz edip uyandırmaya çalışmaktı.Nefsimediyordum ki: "Ah nefsin ah! Sen nesin, nelere kadirsin! Şu sonsuz kâinatın bütün hazineleri avucunun içinde, ancak onun kadir kıymetini bilmiyor ve nimetlerin elinden, avucundan kaçmasına ehemmiyet vermiyorsun. O kadar acı çekiyor, kederler
25.04.2025
68
Mazimi muhakeme edip iyi kötü yaşadıklarımı yazarak hem kendime çekidüzen veriyorum, hem de ders çıkarmaya, ibret almaya çalışıyorum.Muallimlik nurdur, asla sönmez,Dünyalar verilse hizmetten dönmez,Millet gemisinden başkaya binmez,Bitmez bir davadır, ölmez davamız.Her biri yıldızdır, parlar durmadan!Hizmet aşkı ile koşar sormadan.Gece gündüz demez,
24.04.2025
64
"Ragıp Bey, ben Ankara'dan arıyorum... Afyon Ahmetpaşa kasabasından talebeniz Reyhan Öney'in küçük kardeşiyim..."Hâlâ bir mektebin yanından geçerken cıvıl cıvıl çocuk bağrışmalarını duyduğumda birdenbire, neşemi kaybederim. Heyecanla haykırmak isterim. Yüreğimin içinde derin bir sızı büyür, büyür, içimi acıtır elimde olmadan.Mazi dertler paketi,Giy
23.04.2025
74
Hırsımdan sapsarı kesilmiştim. Kimseye belli etmesem de içten içe tutuşmuş çıra gibi yanıp kavruluyordum da dumanımı görecek gözler yoktu.Bayan öğretmen:- Bir defa "kızım, evladım öcü gibi görünüyorsun, başını aç, rahatla!" dediğini duymadım! Ne kadar sevecen davrandığını gözlerimle gördüm vallahi, ne hain... O çocuk bundan cesaret alıyor, eminim!.
22.04.2025
94
Bu tertemiz Anadolu çocuklarının müşfik, inci-mercan bakışları, gözlerimde ümit, iç âlemimde muhabbet kıvılcımları oluşturuyordu.Sonra bu masumun küçük elini yavaşça tutup gülümsüyorum. Vücut diliyle; "yalnız değilsin" demek istiyor, çocuğun kendine olan güvenini artırıyorum aklımca. Öteki elimle sınıfı idareye çalışıyorum. Bu tertemiz Anadolu çocu
21.04.2025
73
Başıma bir çorap örülmesinden endişeliydim.Maksadım bu taze yürekceğizi incitmemek. Hep onu düşünüyorum...Ne yapmam lazım geldiğini bilemiyor, şimdiden damgalanmak ve problemli biri olarak görünmek istemiyordum. Üstelik çevreyi, insanları, idareyi, meslek arkadaşlarımı hiç ama hiç tanımıyordum. Başıma bir çorap örülmesinden endişeliydim.Maksadım bu
20.04.2025
68
"Onu-bunu anlamam, bahane de kabul etmem;mutlaka o çocuk başını a-ça-cak!.."Müdür Bey:- Elbette müfettiş beyim! İşin ehemmiyetinin farkındayım. Zaten çocuk, ne yaptığını bilmiyor. Siz demeseniz de ben ne lâzımsa yaparım, merak etmeyin lütfen!- Lütfeni-mütfeni yok! Onu-bunu anlamam, bahane de kabul etmem, dediğim olacak, mutlaka o çocuk başını a-ça-
19.04.2025
62
Ben konuşurken Reyhan isimli küçük talebemin, pembe güllü mavi eşarbının ucunu bir yelpaze gibi yavaş yavaş sallaması dikkatimi çekti.Sırtındaki lacivert takım elbisesi, kösele ayakkabıları tarlalarda dolaşmasından mı ne toprakla yoğurulmuş gibi toz içindeydi.Dolgun, sarı tüylü çehresi güneşte kavrulmuş, tunç rengini almıştı. Kendi kendine konuşur
18.04.2025
69
Mektepler henüz açılmış, pek heyecanlıyım. Her zaman olduğu gibi bu sabah da erkenden kalktım, özene bezene tıraşımı oldum, giyindim.Gel de ön yargılı, peşin hükümlü insanlara anlat anlatabilirsen... Einstein'ın meşhur sözü aklıma geldi: "Peşin hükümleri yok etmek, atom çekirdeğini parçalamaktan daha zordur."Yara değildir yeni,Yüzünde siyah beni,Be
17.04.2025
77
Velhasıl adına şehir dedikleri yer; büyük bir muharebe sahası, modern hayat dedikleri ise bir keşmekeşten ibarettiKulaklarımda biraz önce okuduğum hazret-i Mevlânâ, rahmetullahi teâlâ aleyhin sözü yankılandı:"Uğraşma boşuna, seni ancak gördükleri ve duydukları kadar anlayacaklar.Kimse, bir sen daha olmayacak bu dünyada.Kimse tam mânâsıyla sende sen
16.04.2025
72
281
196
191
191
© 2025
