Zil çalar çalmaz bir uğultu, bir koşuşturma oldu. Ali, sanki sınıfta değil, kendi âlemindeydi. Nuri öğretmen: -İdeal insanda acı ve zayıflık çabuk geçer çocuklar. "Denize vardığında, akarsuyu düşünme" diyor âlimlerimiz. Her şeyin bir sahibi var ve o bize merhamet ediyor, işte bunu bilmenin kudretidir Hak teâlâya teslimiyet. Bir gül gibi, sadece za

2 0 0

"Çocuklar unutmayın! Karşınıza sizi her daim sukutuhayale uğratacak insanlar çıkacaktır..." Nuri öğretmen sınıfa bir göz gezdirdi ve sordu: - Çocuklar mükâfatı kim kazandı dersiniz - Bence birinci tablo öğretmenim. - Tabii ki ikinci resim... - Nasıl olur öğretmenim - Hükümdar, bunun sebebini şöyle izah etmiş: "Huzur; hiçbir gürültünün, sıkıntını

1 0 0

"Kulağınız ben de olsun. Çağrı sen de sınıfta olmayanları yaz masama koy." Nuri öğretmen masasına geçti, sınıfa döndü: - Çocuklar, pazartesi bu ilk dersimizde size ibretlik bir hikâye anlatacağım. - Anlatın öğretmenim! - !!! O kadar sessizlikten sonra "Anlatın öğretmenim "sesi çok gür çıkmıştı. İstediği de buydu Nuri öğretmenin; birlikte ağlayan,

1 0 0

Ali: "Öğretmenim, Yılmazlara gittim dün, pazar günü. Annesi pek perişandı..." Neden sonra, nemli gözlerin sahibi, bugün şahit olduklarını tek tek sayıp döküverdi önce anacığına, geç saatlerde, işten geldikten sonra da babasına... O anlatmakla bitiremiyor, onlar da dinlemekten yorulmuyordu. "Yumak açıldı mı İpin ucunu tutana aşk olsun" dememişler

10 0 0

Gayriihtiyari başını kaldırmadan yan gözle baktı. Gelen anacığıydı... Büyük şehrin kocaman gövdesi, en karanlık örtülerine bürünmüş olarak kabuğuna çekiliyordu yavaş yavaş. Biraz önce her biri bir ışıltılı oyun, eğlence yeri olan o binalar, Zifirî kara taşlardan birer kabre dönüşüyordu. O, kalabalık caddeler; ıssızlaşmış, bir muharebe sonrası enka

4 0 0

Gözleri yaşlı, hasta yatağında oğlunun arkadaşına bunları niçin anlatmıştı Arife teyze Annesi son cümleleri söylerken feri sönmüş gözlerinden iki damla inci misali yaş yuvarlanıp yanaklarında donuvermiş. Arife teyze, duydukları karşısında şoke olmuş. Maşallah anacığı da hiçbir şeyi unutmamış ki, acı hakikatlerin hepsini önüne döküvermiş. Biraz ken

2 0 0

Annesi, uzun uzun kızının gözlerinin içine bakıp zor duyulur bir sesle içindekileri sayıp dökmüş!.. Yılmaz'ın annesi anlatıyor, Ali de dinliyordu: -Senin anlayacağın, Yılmaz ve Muaz'ın ısrarlarına yenilmiştim ama fırsat buldukça, seyrek de olsa ziyaretine gidiyordum. Kadıncağız, bir nebze içini dökmek, her şeyi anlatmak istiyordu. Ali de sabırla d

10 0 0

Evi bulup açık kapıya yaklaştığında kimsecikler ortalıkta görünmüyordu. Zile bastı... Muaz, abisine döndü ve; -Hiç söylemez miyim Yılmaz abim dedi ve başladı: "Çıktım erik dalına,Baktım tren yoluna,Üç gemi geliyor,Birisine bindim,Ablama gittim,Ablam pilav pişirmiş.İçine sıçan düşürmüş,O sıçanı n'apmalı, n'apmalıMinareden atmalı, atmalı!Minarede

7 0 0

"Hocam, bir kitapta şöyle bir atasözü okumuştum, 'Kılavuzu karga olanın burnu gübrelikten çıkmaz' diye" Yılmaz, ayağa kalktı ve; - Öğretmenim bu "YANKI" dediğiniz şey de ne - Anlatacağım Yılmaz. Çok iyi bir dinleyici olduğunu biliyorum. Bak yine gözünden kaçmamış... Çocuklar hayatın tadını çıkarmak varken, başka yollara sapmak olacak şey değildir.

9 0 0

İnsan bildiklerinden hareketle birçok bilmediklerini de çözebilme kabiliyetine sahiptir. Nuri öğretmen, sınıfa şöyle bir göz gezdirdi ve; -Tekrar ediyorum, kalp kırmak çok kötüdür. Birisinin acı çektiğinden hoşlanmak insanî davranış değildir. Unutmayın kalp kırmak, kırılmak kolay, yapmak ve tamir etmek ise çok zordur. Can yakmak, bir kimseyi üzmek

5 0 0