Kentin sesi gürültülü, kelimesi sessizdir. İstanbul'un bir sabahında, öğrenme yolunda ilerlerken yüzümü okşayan rüzgâr değil, sokağın duvarına yazılmış bir cümle oldu: "İnsana insan gerek." Uzun zamandır bu kadar yalın, bu kadar derin bir ifade duymamıştım. Kadim coğrafyamızın çağın hızına kapılmışken, insanın kendi hakikatine dönmesi için bir işar
01.11.2025
53
Bir şehrin ruhunu anlamak için sokaklarını bir uçtan bir uca yürümek yetmez; o şehrin dijital karanlıklarını, internet kanalizasyonunu görmek lazımdır. Berlin'de geçen yıllarımda, bu şehrin sokak huzuru kadar, dijital istilasından da endişe duyduğunu fark ettim. Telegram kanalları, WhatsApp grupları, şifrelenmiş platformlar hepsi özgürlüğün adı alt
31.10.2025
44
Diplomaside bazen bir kelime, onca protokolün önüne geçer; kimi zaman küçücük bir dokunuş, sert müzakerelerin gölgesinde yanan umudu diri tutar. Ankara'da uzun bir aradan sonra yeniden toplanan Tatlı Dil Forumu, tam da böyle bir zamanda, kamuoyuna yeni bir nefes, devlet aklının şekillendiği pencerede aktif oldu. Bir yanda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip
30.10.2025
58
Masada iki fincan. Gece boyu uykusuz kalmış bir zihinle, sabaha karşı kalemi arayan bir elin birbiriyle buluştuğu an; dışarıda, camın arkasında bir keder sarkıyor göğsüne: Gazze'den yükselen dumanlar, yeni demlenen bir öfke gibi yayılıyor odanın duvarlarına. Kapıdan içeri sızan kahve kokusu gibi, haberlere sızan acı; ne kadar taze, ne kadar yakıcı.
29.10.2025
59
Yapay zekâ devriminin ayılma çağında, kulağınıza gelen o rahatsız edici sesi düşünün: Tüm notalara kusursuz basan ama ritim duygusundan, makam bilgisinden ve en önemlisi ruhtan yoksun bir icracının sesi. Teknik olarak doğrudur belki, ancak sanat olarak yanlıştır; kulak tırmalar, çünkü bir ahenk barındırmaz. Son iki yıldır "yapay zekâ devrimi" diye
28.10.2025
68
O kamyonlar, aslında sevdikleri için hak ettiğinden eksik yaşamış bir ömrün yükünü taşıyordu... Babam vefat ettiğinde dolu dolu yaşadı rahmetli deniliyordu; rengârenk pasaportlarıyla neredeyse tüm dünyayı gezmişti. Sadece bir bavulla veya el çantasıyla seyahat ederdi; hassas bir kalbi vardı ama konu işyeri olunca bambaşka bir letafet gerekiyordu. B
27.10.2025
86
Buz gibi bir toplantı odası ve ketum bir sessizlik. Ekranda, kimsenin ruhuna dokunmayan o malum grafik, acımasız bir veri olarak yükseliyor. Herkes bakıyor ama kimse hissetmiyor. Rakamlar var, analiz var, ama his yok. Sonra biri, sadece bir tuşa basıyor. O an, o donuk çizgi acı çeken bir gitar solosuna dönüşüyor. Grafikteki ani düşüş, bir çellonun
26.10.2025
63
Usta bir sedefkâr olduğunuzu hayal edin. Her sabah, o milimetrik hassasiyetle, aynı kusursuz deseni işliyorsunuz. Eliniz o kadar alışmış ki, her bir sedef parçası, ahşabın üzerindeki ezberlenmiş o yuvaya kusursuzca oturuyor. Bu, ustalığın zirvesi midir, yoksa bir sonraki aşamanın sessiz bir habercisi mi Şimdi o atölyeden çıkıp hayata bakın. Hepimiz
25.10.2025
58
Aynaya baktığınızda ne görüyorsunuz Ben bazen şunu görüyorum: kırklı yaşlarda, orta sıralarda bir adam. Ne çok başarılı, ne çok başarısız. Ne çok özel, ne de tamamen sıradan. Tam ortada bir yerde, askıda kalmış gibi. Ve işte o an geliyor: "Bu mu yani" Ekrana bakıyorsunuz. Sizinle aynı yaşta biri, kurduğu şirketin değerlemesini, yazdığı kitabın bask
24.10.2025
67
"Ben kimim" sorusu, insanlık tarihinin en kadim, belki de en yorucu sorusudur. Ancak günümüzde bu soruya verilen cevaplar, genellikle öznenin kendisinden değil, çevresindeki yankılardan oluşuyor. Kendi benliğinin sınırlarını çizmekte zorlanan insan, bu boşluğu doldurmak için bir savunma mekanizmasına sarılır: Ötekinin örneklerini tekrar etmek. İfad
23.10.2025
70
187
164
163
163
© 2025
