Ünal Bolat Tüm Köşe Yazıları

"Sağ elinin içini uzatmışlar ve 'akşam rüyanızda gördüğünüz gibi öpünüz' buyurmuşlar..." Size "Rüyada içtiğim süt" başlıklı hatıramı göndermiştim. Daha sonra 1969 yılında bir Kurban Bayramı'nda o zaman Işık Kitabevi'nde yaşadığım ve unutamadığım hatıramı da paylaşmak istiyorum... O hatırada aklımdan geçen soruların cevabını da o mübarek zat daha

5 0 0

"Rahmetli babamın anlattıklarını da hatırlayıp bir kez daha üzüldüm..." Tarihçi ve arşivci olduğumdan eski fotoğrafları görünce merak ile meslek icabı dikkatimi çekiyor. Gördüğüm fotoğrafta bir gezi esnasında "Millî Şef"in ayakkabılarını memurun öpmesi görülüyordu ki o yıllardaki vergi zulmü insanın hemen hatırına geliyordu. Fotoğrafı görünce rah

5 0 0

"Allah'ın gazabından korkmak kadar rahmetinden de ümidi kesmemeyi öğrendik..." Rahmetli babacığım "gençlerin bir ümidi var, belki 70-80'e kadar yaşarım diye. Ama 70'ine merdiven dayamış bir insanın ümidi tükenmiştir. Ölüm her an aklındadır" derdi. "Dünya değişti zaman gittikçe kötüye gidiyor bu gençlik ne hâle geldi" deniliyor. Baktığımda gençliğ

4 0 0

"Bu esasların, dünya ve ahiret hayatı için elzem olduğunu zamanla daha iyi anlamaya başladığımı söylemeliyim." Bir profesörün üniversite yıllarını anlatmaya bugün de devam ediyoruz... "İmâm-ı Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendî hazretlerinin ism-i şerîflerini ve mektûblarında bahsettikleri bilgileri ilk defâ Fahreddin Ağabeyden duydum. Günler geçtikçe

6 0 0

"İsminin Ahmed olduğunu öğrendiğim güler yüzlü, müşfik bir ağabey ile karşılaştım..." Efendim, bendeniz 1948 doğumluyum ve sizlere ömür boyu hayatıma tesir eden, üniversite yıllarında kaldığım, İstanbul'un Vefa semtindeki Ekmekçizade Ahmet Paşa Efendi Yurdunu ve bana hayatım boyunca yaptığı tesirlerini anlatmaya çalışacağım... Üniversitede okuduğ

9 0 0

"O gece korkumdan endişemden değişik ruh hâllerinden sabaha kadar uyuyamadım..." Kendi kendime sakin olmak için, korkmamak için telkinlerde bulunarak büyük bir cesaret göstererek, koridorun sonundaki kapıya yaklaştım ve derin bir nefes alarak kapıyı açtım. Oh kimse yoktu Şimdi dış kapı duruyordu karşımda Birinci kapıyı açıp sonuç almanın verdiği

9 0 0

"Kulağıma bir tıkırtı geldi... Biraz dikkat ettim, kaldığım odanın kapısı çalınıyordu..." Yıllar önce, öğretmen olmanın sevinci ve heyecanıyla Edirne Kız Öğretmen Lisesi'ne giderek göreve başlamıştım... Okulun lojmanında kalacaktım. O yıllarda lojmanın arka tarafı, bakımsızdı. Çevreyi yabani otların kapladığı geniş bir arazi vardı. Burası daha ön

12 0 0

"96 yaşına geldiğinde Alzheimer'ın son aşamasında Balıklı Rum Hastanesindeki odasındaydı..." Fedakârlığını, adanmışlığını, harcanmışlığını bir kere olsun gururunun üzerine çıkarmadan, o dimdik Osmanlı kadını duruşuyla, o vakur bakışlarıyla görmezden geliyordu inadına Uzun konuşmalarımızda bizzat şahit olduğu vakaları açık bir dimağın tüm detayları

7 0 0

"Konuşurken elini devamlı olarak hafifçe dizine vurur, ince kemikli uzun parmaklarıyla saçlarını düzeltirdi." Benim merakım, onun müthiş hafızası sayesinde neredeyse bütün hayatını dinlemiştim zaman içinde. 1906 Üsküdar doğumluydu. Genç yaşta ince hastalığın bırakıp gittiği annesizliğin sertleştirmeye başladığı duygularını, yaşadığı büyük dayı ev

13 0 0

"Öğrencilere yardım yapılmıştı da ayağımıza giydiğimiz botu ilk o zaman görmüştük." Anlatacaklarım 1986 yıllarında köy okulundaki öğrenciler ve öğretmenlerin Karadeniz coğrafyasındaki hayat şartlarından bir minik örnektir Okul köyün ortasındaydı. Öğretmenimiz ise köyün dereye yakın mahallesinde otururdu. Dik yamaç yukarı kendi mahallesindeki çocu

10 0 0