Ünal Bolat

Türkiye

İlle vatan ille vatan

"Bu çiftlikte kardeşi ile üç yıl çalışıp sonra ülkelerine dönmenin hayalini kuruyordu." Bursa'da eşya taşırken tanıdığım iki göçmen gençle ilgili hatırama bugün de devam ediyorum...Ben gence "İnşallah selamını söylerim" dedim. Halleri çok perişandı, çok üzüldüm.Aradan on gün geçti. Bir sabah kalktım ve tedarikimi yapıp aracımla verilen adrese doğru

"Köylümeselam söyle"

Ellerindekileri bıraktırıp sahilde bir lokantaya götürdüm. "İstediğinizi yiyin için" dedim. Kızımın tayini, ataması Bursa'ya çıkmıştı. İç Anadolu'da görev yaparken evlerinin karşısına evden eve taşıma şirketlerinden birisinin aracı park ediliyordu. Kızım bana evi nasıl taşıyacağız dediğinde ben de ona "sizin evin karşısına park eden aracın şirketin

İlaç gibi sohbet

"Abla ben uzun zamandır namaz kılmak istiyorum fakat bir türlü başlayamıyordum..." Emekli olduktan sonra iş yerindeki bazı arkadaşlarım geçenlerde bana gelmek istemişlerdi. Fakat o hafta sonu, kalabalık misafirlerim olduğu için kabul edememiştim. Bu hafta sonu sağ olsunlar altı arkadaş birleşip ziyaretime geldiler.Epeyi bir zaman görüşmemiştik. Bir

Dedem ve anneannem

"Gece 03.00 oldu yok, 05.00, yok. Bir aksilik var ama ne Telefon da herkeste yok o zaman..." Çocukluğumun şanslı taraflarından biri de dedemlerdi. Her sene karne tatilinde Kuzuluk'a dedemlere giderdik. Adana'dan ve Konya'dan dayılar Ereğli'den de biz...Hep beraber mavi trene biner giderdik. Çok çok güzeldi. Kompartımanda 7 çocuk, 3 kadın ve dayılar