"Salonda bulunan ne kadar dolap ve çekmece varsa altını üstüne getirip karıştırdılar!.."Bir gün fakültede odamda otururken telefonum çaldı:"Hocam yerinizde misiniz" diye sordu.Ben daha "yerimdeyim, siz kimsiniz" demeden de telefon kapandı. Fazla üstünde durmadım ama birkaç dakika geçmeden kapım çalındı."Giriniz" der demez, içeriye iyi giyimli bir bey girdi. Yerimden kalkıp kapıyı kapatmayı düşünürken, kapı aralığından dışarıda iki kişinin beklemekte olduğunu fark ettim. Koltukta saygılı bir şekilde duran bey, polis amiri olduğunu belirten bir kimlik kartı gösterdi. Kendisine onun için ne yapabileceğimi sordum. O da savcılıktan aldığı arama emrini gösterdi.Umursamaz bir tavırla:"Buyurun, arayın" dedim.Üniversitedeki odamı aramanın yasalara göre mümkün olmadığını, evimi arayacaklarını söyledi. Ben oldukça rahat bir davranış içindeydim ama olup bitenlere bir anlam veremiyordum...Odadan bahçeye çıktık. İki sivil polis de bizi takip ediyordu. Bana sivil polis arabasına binmeyi teklif ettiler. Kabul etmedim. Kendi arabamla gideceğimi, iki polisin de isterlerse benim aracıma binebileceklerini söyledim. Amir de uygun gördü...Eve gelince, evin sivil polisler tarafından abluka altına alınmış olduğunu gördüm. Çok önemli bir sorun olduğunu anladım ve endişelendim. Tesadüfen küçük oğlum da evde bulunuyordu. Polisler salonda bulunan ne kadar dolap ve çekmece varsa altını üstüne getirircesine karıştırdılar. Uzaktan merakla ve sakin bir şekilde onları izliyordum. Bir evrak aradıklarını anladım. Bana: "Kasa nerede" diye sordular.Demek ki evde kasa olduğunu önceden biliyorlardı veya tahminde bulunmuşlardı. Kasanın üst katta ve yatak odasında olduğunu söyledim. Üst kata çıktık ve ben hemen kasayı açtım. Kasanın içinde ne kadar evrak varsa çıkarıp bir taraftan halının üstüne seriyorlar, diğer taraftan evrakları inceliyorlardı. Polislerden birisi: "Amirim buldum" dedi.Bana bir sayfa olan evrakı gösterdiler. Evrak bir arazi satışı ile ilgili ve beş altı sene öncesine aitti. Eğer polisler olmasaydı, ben o evrakı kolaylıkla bulamazdım, çünkü çoktan unutmuştum.Bana o evrakla ilgili vergi işlemleri olup olmadığını, varsa göstermemi söylediler. Ben de vergi dairesine vermiş olduğum beyannameleri ve vergi makbuzlarını gösterdim. Bundan sonra, gergin olan ortam yumuşadı. Amir dışarı çıkıp telsizle birileri ile konuştu. Konunun bu evrak olduğunu ve konuştuğu kişinin de savcı olabileceğini düşündüm. Sonra evrakları alıp evden çıktık. Ben yine polislerle kendi arabama bindim.