Ünal Bolat

Türkiye

İki aya yakın misafirlik!..

"Söylemek kolaydı ama otelin masraflarını kim karşılayacaktı Belediye mi karşılayacaktı"İsveç'te görev yaptığım yıllarda yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...Yaşadığım şehirde Belediyede Sosyal Danışman olarak görevde iken yardımcı olduğumuz bir Türk aileden söz etmiştim. Bu aile iki çocuğuyla İsveç'te yaşayan Ayşe isimli bir hanı

Ne ev sahibi ne kiracı...

"Ayşe ağlıyor, çaresizce beni arıyordu. Başta çok endişelenmiştim. Ne olduğunu sordum."Kiralar ve kiracılarla ilgili gün geçmiyor ki olumsuz haberler okuyup görmeyelim. Yıllar öncesinde İsveç'te yaşarken şahidi olduğum bir kira konusunu anlatacağım. İsveç'te kira anlaşmaları ev sahibi ile kiracı arasında olmuyordu... Toplu sözleşme şeklinde oluyord

Paşa Bey

"Müessese MüdürüPaşa Beyin yüzüne telefonu kapatmışsın, hakaret etmişsin, ne yapacağız"Tavşanlının Ayvallı köyünde yaşayan ilkokulu sekiz yılda zar zor bitirebilmiş, yalan nedir bilmeyen özü sözü bir Anadolu'nun tipik saf temiz mert delikanlılarından biriydi.Bu bölge insanı gibi o da yer altı madeninde çalışmaya evine ekmek götürmeye başlamıştı. Kö

Bir kabak ve bir tutam nane

"Bir anda gözlerimiz doldu. Öyle duygu dolu anlardı ki kelimelerle tarifi imkânsız…"Annem, geçen yıl kasım ayında kardeşime demiş ki:"Amcan köyden kabak getirdi. Ablan için bir tane, senin için de bir tane ayırdım. Bir de nane koydum kenara. Geldiğinde alırsın."Kardeşim şaşırmış:"Kış günü ben oraya ne zaman gideceğim de kabağı alacağım" demiş içind

Takdirden öte yol yok

"İşkencenin her türlüsünü seyrediyordum suratsız bir ifadeyle aynaya bakarken..."Sabrı zamana emanet ettim. Aşkı örttüm, belki sahtelikle bezedim. Ürettiğim bahanelerden erittim yıllarımı. Gizleyip sakladım en derin duygularımı. Ayrılık vakti çattığında çattım kaşlarımı. Eğilen başımı kaldırdım güçlükle. Buldum kendimi uçuruma götüren düzlükte. Kim

"Ölümü öldürebilir misin!."

"Güneş, batıya koşturup batınca ışıklar yandı. Tenteler altına geçtik. Masalar kuruldu..."Sevgi saygı ve hayal dolu duygularımı yazmaya bugün de devam ediyorum...'Vosvos'un yanına ilk ben vardım. Turuncu rengi hâlâ yerindeydi. Ahmet Dedem, elleri cebinde, o arabanın önünde durmuş bekliyordu. Gözleri dalgındı."Bu araba" dedi, "beni bir ömür taşıdı.

"Bu, gerçekten ben miyim"

"Gün battı. Işıklar yandı. Kırmızı tentenin altına büyükler yerleşti, çocuklar çimenlere yayıldı..."Sevgi saygı ve hayal dolu duygularımı yazmaya bugün de devam ediyorum..."Sen hâlâ o umudu anlatıyorsun. Şimdi çocuklar navigasyondan bakıyor yollarına" dedi. Kadınlar baş başa vermiş sohbet ediyorlardı. Kimisinin sesi çıkmıyordu ama gözleri her şeyi

Manavgat'ta yaz akşamı hülyası...

"Birbirlerine yaslanan omuzlar, hayatın yükünü paylaşacaklarının ilk işareti gibiydi..."Gün akşama dönüyordu… Güneşin son ışıkları gökyüzünü turuncu-mor bir tabloya çevirmişti. Manavgat'ın buhurdan gibi tüten yaz akşamlarından biriydi; yine de arada bir sıcak meltem yüzlere dokunuyor, eski günlerden fısıltılar getiriyordu sanki.Gri saçlı güngörmüş

Kaza yaptığıma inanmadılar!

"Ben kendim kaza yaptım diye ne tutanak tuttum ne resim çektim ne polis çağırdım!.."Hatırama bugün de devam ediyorum... Daha önce de başka yerlere yolculuk yaparken yine böyle uyku hâli olmuş çabuk geçmiş ve kaza yapmamıştım. Haydi dedim yine gelir geçer diye düşündüm ayrıca otobanda durmanın yasak olduğunu biliyordum. Hepsinden önemlisi tabelaya b

"Olacakla öleceğe çare yok"

"Balıkesir'den 15.00 sularında Bursa'ya hareket ettim. Şartlar yolculuk için çok uygundu..."Efendim ben 45 yıllık şoförüm. Ülkemizin Marmara ve Ege bölgesinde daha fazla olmak üzere hemen her yerinde araba kullanmışımdır. Halen de kullanmaya devam ediyorum.Bu süre içinde ufak tefek sürtünme ve dokunma dışında kazam olmamıştır. Trafik kurallarına az