Ragıp Karadayı

Türkiye

"Yine bize bir ders vermek istiyorsunBehlül!.."

"Behlül! Açık konuş. Ne demek istiyorsun Bu dünya nere, ahiret nere Cehennemde ne işin vardı"Daha önce hiç duymadığımdan, görmediğimden eminim. Yanlışlıkla acı biber yemiş çocuk ağzı gibi kızarıklığı etrafına yayılmış dudaklarının arasında çalıntı gibi duran çatlak ses hâlâ kulaklarımdaydı. Hayır! Sessiz sesten bahsediyorum burada. Bu ise bize ait

Ateş kusan sislerin arasında eziliyor, kavruluyordum...

Beklediğim suâl gelince kendimi zor tuttum. Duymak istemediğim iltifatları maalesef duymuştum. Elbette vardı bir hikmeti.Dünyanızın sakin bir zamanında gelir karşınıza dikilir, hangi durumda olursan ol sana müdahale eder ve her türlü mücadeleye sebep olmaktan çekinmez. Kuvvetli bir iradesi vardır belirli bir sınıra kadar ve ötesine geçebileceği...T

Her son yeni bir başlangıca gebeydi...

Sarayda fazla kimsecikler yoktu. Sultan'ım başvezirle oturmuş, öylesine sohbet ediyorlardı...Âlemi sen kendinin kölesi, kulu sanma,Sen Hak için âlemin kölesi ol, kulu ol.Nefsin hevâsı ile mağrur olup aldanma,Yüzüne bassın kadem; her ayağın yolu ol.Garazsız hem ivazsız hizmet et her canlıya,Kimsesizin, düşkünün ayağı ol, eli ol.Allah için herkese hü

Tavrımı bozmuyor, hislerimi belli etmemeye çalışıyordum...

İstemeden verilen ismim, bütün şuuraltımın dışa vurmuş şekliydi aslında: Kim ne niyetle söylese de MECZUP demek bana yakışmıştı!..Sohbetin ışığıyla yanan insan yanını, çaresizliğin ve iktidar mesuliyetinin içinde tutuşan gölgelerin büyüttüğü; hükümdar da olsa etten, kemikten bir insanın acı çektiği suretini yakından görüyor, ben de belli etmeden ac

Bu içten ifadeler, muhabbetin alevlenmesi için kâfiydi...

"Seni görünce bütün sıkıntılarımı unutuyorum, tarifsiz bir muhabbetle çocuklar gibi seviniyorumBehlül..."Behlül:- Siz kanunlar, nizamlar, kural ve kaideler koymayı pek seversiniz ama koyduğunuz kural ve kaideleri bozmayı daha çok seversiniz. Tıpkı Dicle kıyısında sabırla kumdan kuleler yapan, sonra da kahkahalarla onları deviren çocuklar gibi. Anca

Kimi büyümüş de küçülmüş, kimi çokbilmiş yavrucaklar...

Başını hafifçe sağa sola sallayan Sultan'ım, kendi duyacağı bir sesle "Yavrucuklar bir tuhaf! Rüzgâr gibi esti geçtiler" diyerek yeniden yerini aldı.Hazret-i Ömer, radıyallahü anh, küçük çocuk Malik'in bu akıllıca cevabını çok beğenmiş, sevmiş, duâ etmiş. Sonra da;"Doğru söyledin, aferin sana..." deyip mükâfatlandırmış. Siz de küçük Malik gibi sebe

"Durun çocuklar! Size mühim bir şey anlatacağım!.."

Çocukların bana laf atmaları hoşuma gidiyordu. Hatta bunlardan biri daha ileri giderek yanıma geldi cübbemin eteklerinden tutup çekiştirdi.Bak bak kimler geliyorKalburla su eliyor!Görüyor musunDeliye çorapÖrüyor musunİşte bir deli!Hâlinden belli!Deli deli kulakları küpeli!Ölü ölü, kul hakları şüpheli!Çocukların bana laf atmaları hoşuma gidiyordu. H

"Sizin üzülmenizi istemem, özür dilerim Sultan'ım..."

"Senin hakikat dediklerin de birer granitten taş gibi kafama kafama vuruyor! Görünmez al kanlar akıtıyorsun içime!"Behlül:- Aklım olmadığı malum Sultan'ım! Hâşâ! Sadece hakikati dile getiriyorum!- Senin hakikat dediklerin de birer granitten taş gibi kafama kafama vuruyor! Görünmez al kanlar akıtıyorsun içime!- Üzülmenizi istemem! Özür dilerim Sulta

Erken büyümüş çocukların şaşkınlığı vardı üzerimde!

Övülmeyi hiç sevmediğimden dolayı bu benim için söylenen ifadeler, sırtımdan bıçaklanmışım gibi acı vermişti."Huzur dağıtan tebessümüne, kalplere şifa veren sözlerine, insanın kaçan aklını başına getiren nüktelerine hiç değinmiyorum bile. Kızgın kumların içinde günlerce su aramış yorgun yolcunun en sonunda bir vahaya rast gelip suya kavuşmuş huzuru

Hüngür hüngür ağlamak geliyor içimden...

"Ey mübarek Bağdat! Ben fakir Behlül'e de bir yer var mıdır müşfik koynunda"Anlaşıldı sesimi duyuramayacağım! Neyse şimdilik bensiz gidin! Hadi güle güle bulutlar. Götürseniz de gelmeyeceğim, çünkü Bağdat'ta, hele bu külüstür kulübemde, Harun Reşid Sultan'ımla beraber olmaktan memnunum.Sonsuzluğu kucaklamak ister gibi kollarımı boşluğa uzatırken, r