Asu Maro

Milliyet

Evin yolunu bulur gibi

Uzun süredir hiçbir albümün bu kadar heyecanla beklendiğini, insanların birbirine "Hadi ama ne zaman" diye sorduğunu, geri sayım şeklinde beklendiğini görmemiştim. Albüm çıkmaz oldu ki beklensin. Ancak tek tek şarkılar düşüyor online platformlarda önümüze ve bu aslında benim müzik dinlemeye başladığım yılların beklentisini tam da karşılamıyor.Dinoz

Kıyamet gibi ama tam da değil

Kadıköy'ün dışarıdan kendini göstermeyen küçük sahnelerinden birindeyiz. Sokaktan direkt salona giriyoruz neredeyse. Karanlık. Sahnede genç bir adam, elinde darbuka, gelenlere laf atıyor. Salonda en ışıklı nokta, darbuka çalan hikâye anlatıcısı adamın gözleri. Yaşadıklarının ağırlığına, anlattığı hikâyenin karanlığına inat ışıl ışıl parlıyorlar. Ad

Büyüdük, ne olacak şimdi

Çocukken büyümek için sabırsızlanır ya insan. Çok eğlenceli bir şeydir yetişkin olmak, yapabileceğin o kadar çok şey vardır ki. Resim, müzik, dans, hepsine yeteneğin vardır, sahneye çıkar alkışlanırsın, dünyayı gezersin, kitaplar yazarsın, keşifler yapabilirsin, ödüller alabilirsin, uzaya gidebilirsin Belki de yönetmen olup kendi filmini çekersin.