Ünal Bolat

Türkiye

Çocuk ne kadar hatırlar ki

"Zihnimdeki tüm hatıraları zorluyorum. Bölük pörçük görüntüler hafızama konuyor ama..."Yetiştirme yurdundaki hatıramı anlatmaya devam ediyorum.Müdür beyin odasından çıktığımda zorluyorum yeniden çocuk beynimi Zihnimdeki tüm hatıraları zorluyorum Bölük pörçük görüntüler hafızama konmaya başlıyor Hayal meyal hatırladığım bir kadını zihnimde tanımaya

Hangi gerçek daha acı

"Boşanmışlar. Seni de bir buçuk yaşında yuvaya bırakmışlar. Bir daha arayıp soran yok..."Yetiştirme yurdundaki hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Yurt Müdürü Necati Bey izin vermez gibi de olsa kalkıp dosya ve klasörlerinin bulunduğu bölmeyi açtı:-Sana gösteremem. Ama neyi merak ediyorsan sor bakalım, dedi.-Anne ve baba ismi Niçin burada

Çocuk hâlden anlar mı

"Korkma sana zarar vermeyeceğim, bir şey söyleyeceğim, dedim Recep'e"Mehmet o gün çok ağlamış, gözleri kan çanağına dönüşmüştü. Yanıma geldi. Hıçkırıktan ne söylediği dahi anlaşılmıyordu. Zor susturdum:-Anlat bakalım, dedim.İç çekerek hıçkırığına ara verdi ve yutkundu:-Bana "p.." dedi.-Nee! Kim-Aynı yatakhanede kaldığımız Recep-Onu çağır bakalım.Re

İki avuç mısır

"Böyle yaşamaktansa ölmek daha iyiydi!Yüzbaşımla birlikte helalleştik yattık, uyuduk..."Bursa'dan Büyük Orhan'a doğru yol alıyorduk. Otobüste iki çocuk mısır cipsi yiyorken tartışıyorlardı. Kafamı çevirdim, babalarıyla göz göze geldim."Bunlar hep böyle hocam. Biz ikisiyle baş edemiyoruz. Siz nasıl hepsine tahammül ediyorsunuz" dedi.Ben de "sabırlı

O yiğitle görüştüm

"Giderken yaşadığı mutluluk, hapisten kurtulup eve dönerken yaşadığından fazlaydı"Çocuk, kadın, genç, yaşlı, hasta demeden üzerlerine bomba yağdıran, işkenceler yapan İsrail'i izlemekle yetiniyoruz. "Ne yapabiliriz ki" söyleminin arkasında sığınıp nefsimizi susturup olan bitenleri izlemekle kalıyoruz. İsrail mallarına boykot yapmayı bile beceremiyo

Bilimsel bir yöntem değil!

Ben de bunu komutanımdan öğrenmiş, "korku korkuyu bastırır!" diye duymuştum...Askerde, gerçek el bombası atış eğitimiyle ilgili hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...Komutanım gerçek el bombası atacağımız gün bizim yüreğimizdeki korkuyu anlayıp gerçek bombaya benzeyen ama içi boş bir sahte bomba ile hata yapmış gibi bombayı elinden düşürmüş

Korku korkuyu bastırır mı

"Çavuşum evli ve iki çocuk babasıydı. Çok çalışkandı ama heyecanlanınca kekeliyordu..."Dünkü hatıramı anlatmaya devam ediyorum... Komutan dedi ki bizlere: "Sizi tebrik ederim hayatınızın en güzel tam siperini yaptınız, yerde taş mı var, diken mi var diye bakmadınız. Evet, ne oldu diye merak ediyorsunuz Elimdeki içinde barut olmayan hakikisine çok b

Gerçek el bombası

Bölük komutanımız bölüğe U düzeni aldırıp konuşmaya başladı. Elinde hakiki bir el bombası vardı.Sene 1979 Kara Harp Okulu yaz kampındayız. Her türlü piyade silahının eğitimini alıp atışını yapıyoruz. O sene hakiki bomba ile de atış yapılacağı söyleniyor. 1976 yılında bomba atışında bir öğrenci şehit olmuş ve sonraki yıllar bomba atışı yasaklanmış.B

Yaşanmışlıklar unutulmuyor

"Hepsi işlenmiş en ince detaylı oyalar gibi dimağımıza. Keşkelerle anıyoruz o günleri..."Hatırama devam ediyorum... Az mı düştük duvar üstlerinden. Ağaç dallarında az mı asılı kaldık Bir gün hiç unutmam kırmızı dut bulmuştuk başka mahallede. Dut yedikten sonra yüzümüze damlattık sularını, gören telaşlanmıştı yüzümüzde kan var diye, biz gülümseyince

Öyle özlüyorum ki

"Sokakta gördük mü kömür yüklü bir at arabası, kamyon, hemen o evin önüne toplanırdık."Her seferinde içimde buruklukla geçiyorum. Ama geçerken içimdeki mutluluğun tarifi, tarifsiz. Yine şükrediyorum bu sokakları gördüğüm için. Bu sokaklardaki dev gibi görünen küçük evleri mavisi, çivit yeşili, pembesi nar kırmızısı. Yan yana sıra sıra... Hepsi sank