Paslı teneke!

GAZETECİLERİN ortalama ömrü genel ömürden kısa. Uyku sorunu çekenlerin kalp krizi riski diğer insanlardan 3 kat fazla. Eskiden beyin kanaması da meslek hastalığı sayılırdı ve gündemden düşmezdi. Ama "dayatılan" ucuz şöhret yaratma merakı amacına ulaştıktan sonra emekçilerin stresi de unutuldu kısalan ömürleri de. Namuslu emekçiler böylesine bir düzende kolay kolay ayakta kalamaz. Hiçbir halta yaramayan popüler bir isim medyayı günlerce meşgul eder de gerçek bir emekçinin ölümü televizyonlarda bir satırlık haber değeri bulamaz! Hayat adına sinyalleri alırken "dünyanın mutluluğu için ne yaptın" sorusuna cevap bulmaya vaktimiz olmayabilir. Bana "gazeteciliğin mutluluğu için ne yaptın" diye sorsalar vereceğim cevap bellidir; "bir insanın bile kalbini kazandıysam yeter bana!" Yıllar önce de kapışılan pahalı çantalarla ilgili bir yazı yazmıştım da emekli bir öğretmen telefon edip sormuştu; "o çantaların içinde ne var" Verdiğim cevabı hatırlıyorum; "binlerce doları bir çantaya verenlerin beyninin içinde ne varsa çantanın içinde de o vardır kuşkusuz." O emekli öğretmeni telefonda güldürmüştüm, anası ağlarken bile! Ben vicdanı olan insanları sevdim. Gençliğimde gariban kadınların da çantaları vardı, içinde helalinden madeni paralar olurdu. Çantanın içinde garip evin anahtarı, bir beyaz mendil ve en fazla baş ağrısı için bir ilaç. Onlar Yeşilçam filmlerindeki mahallelerde yaşayan yoksul ama onurlu insanlardı. Hayatlarında hiç balkon sefası yapmadılar, hiçbirinin özel otomobili olmadı ama zenginlerden anlamlı yaşadılar. Haram yemediler, yalan yere yemin etmediler, kimsenin parasını çalmadılar, çalanları alkışlamadılar. Onlar sahip oldukları onurlu hayatta sofraları ve sevgileri bölüştüler, sonra hepsi toprağa düştüler birer birer. Onları hikayelerimden hiç çıkarmadım. Bugün hayatın zorluklarını çekenler ve her gün artan fahiş fiyatlara şaşkınlıkla bakanlar o güzel insanların çocuklarıdır. Her yıl lüks otomobillerini yenileyen ve bilmem kaç bin dolarlık çantaları kapışanlara gelince. Mesleğim icabı birkaçını tanıdım, hiçbirinin ciğeri