İSTANBUL'DA bir ilçenin belediye başkanı yaptığı iyilikleri afişlerle donatmıştı. Afişlerinin önünde durup, "yaptığın iyiliği Allah biliyor yetmez mi" diye bağırdım, oradan geçen birileri duydu da oralı olmadılar. İşte o anda karar verdim; "bundan sonra gördüklerini içinden oku!" Noktayı koydum. "Yazılanı iyi okumak için yüksek sesle haykırmana gerek yok!" Anlayana bir balığın ağzından çıkan baloncuklar bile çok şey anlatır çünkü. Özel hastanelere gittiğim zaman, doktorlar rahatsızlığa teşhis koymakta sorun yaşıyorlar ama size para harcatacak her şeyi yapıyorlar, hele özel sigortanız varsa. O yüzden kişisel tedavi yöntemimi geliştirdim; eski zamanlardan kalan gerçek doktorların peşine takılıyorum. Biliyorum ki onların Hipokrat yeminleri özel sigortalıya da geçerli parası olmayana da! Birilerinin hayatı çürüyor, birileri kendilerine döşenmiş yollarda paranın izini sürüyor. Ayılar bile armudun iyisini yemeyi bıraktı, birbirlerine sofra kuruyorlar artık. İçlerinde restoran açan bile var. Domuz pirzolasına 200 dolar ödeyen sonradan görmeler mevcutken ayılar için armudun hükmü kalır mı Geçenlerde bir arkadaşım "en kolay kimler renk değiştirir" diye sordu, "boyacılar" dedim beğenmedi. Onun verdiği cevabı da ben beğenmedim yüzü "morardı!" Verdiği sözlerden cayanlardan olduğunu bildiğim için hiç şaşırmadım. Kahve içtiğim kafede yan masada oturan bir grup genç kız hayattan beklentileri üzerine sohbet ediyordu da kulak misafiri oldum. Biri "babamdan aldığım harçlıkları geri ödemek istiyorum" dedi. Diğeri "zengin koca bulmak!" Gençler arasında zor olanla kolayı seçmek arasında yüzde 50'lik düşünce farkı vardı. Biliyorum ki onların adımları belirleyecek hayatlarını, bizlerin onlar hakkındaki düşünceleri değil. Ama babasından aldığı harçlıkları ödemek isteyen genç kızlar artık çok az. Kızların yoksulu zengin istiyor zengini daha zengin. Dünya değişti aşklar paralandı, insanlığın zerresi mumla aranıyor. El verecek dost da kalmadı gül verecek aşk da. Kaybettiklerimiz bulduklarımızdan çoksa,