ANKARA'NIN Çankaya ilçesinde istek şarkıyı bilmediği için katledilen babanın minik kızıyla görüntülerine baktım. 45 yaşındaki Onur Şener'in iyi bir insan olduğu gözlerinden belli, verdiği ekmek kavgasından. Otomobilin içindeki kız çocuğunun gözlerindeki ışığa baktım. 'Benim babam bir tanedir' bakışı. O gece kırılmış şarap şişeleri babasının boğazına saplanırken, küçük kız çocuğu gözlerini uykuya yummuştu da sabah babasına sarılmayı umuyordu. Böyle müzisyen babalar çocuklarını uyandırmaya kıyamaz ama kaçta yatarsa yatsın bebeklerinin kokusuna uyanır. Babanın yüreği gitarı tutuşundan belli çocuğuna bakışından. Onur Şener bilmediği bir şarkının ölümü çağırdığını nereden bilsin. Ve nereden bilsin insanların bu kadar kötü olduğunu. Ama insanlar böylesine zalim böylesine vicdansız artık. Kırdıkları şişeyi silaha dönüştürüp bir insanın boğazına saplayacak kadar hem de! Baktım da vicdani sorgular ayaklandı "ne oluyor bize" Daha ne olsun! Ritmini tutturan vahşet ilk defa mı sokağa çıktı, ilk defa mı açıldı ölümün kapısı O caniler her yerde. Onlar televizyon dizilerinin içindeki "çukurlardan" çıktılar. İnsanlar alkış tutarken onlar da zıvanadan çıktılar. Ellerinde silahlarla şişelerle sopalarla. Bundan böyle hepimizin kulaklarında küpedir ölüm. İstek şarkı bahane! O kız çocuğu babasının ölümünü öğrendikten sonra "şükür annem hayatta" diyecek ve bununla yetinecek öyle mi Gözlerinde solan ışıklar bir daha aydınlanır mı sanıyorsunuz Hayatın neresine tutunacak Daha büyümeden katillerin hapisten çıktığını duyunca ne yapacak Kaç kere ölecek kim bilir! Elleri babasının avuçlarında kaldıysa, babasına güldüğü gibi bir daha gülmeyeceğine adım gibi eminim. Her aşkın sonunda Bir sürgün yedim Hayat kavgasında Her gün acıktım