Ömer Erdem

Karar

Toparlama dersleri...

Dur! Duuur! Bekle. Şimdi gel, geri gel, hafif sol yaparak gel. Durr, duur, dur! Biraz öne al. Fazla değil. Azıcık. Bir gıdım. Evet, şimdi tam geri, sağ yap, yap yap yap. Toparla, toparla, yeter. Tamaaamdırr!.'Direksiyondaki adam kendisine sesleneni tanımıyordu. Zaten yetersiz olan park yeri bulma sorunu hafta sonları buraya yönelen şuursuz akış seb

Tahıl ve ekoloji

Modern zamanlar toprak ve bileşenleriyle olumsuz yönde ilişkilidir. Topraktan ne kadar koparsa kendi ontolojisini adeta o denli güvende hisseder modern çağ. Klasik yerleşimlerin aksine topraktan ayrılışı simgeler bu durum. Böylece 'mekanın poetikası' gevşerken toprağın altı ve üstü beton benzeri materyallerle kaplanır. Çeliğin de devreye girmesiyle

Dur bakalım...

Dur bakalım dedi, adam, dur bakalım. Önce kendisine söyledi, hele dur, dur bakalım. Biraz dur. Bekle. Acele etme. Sabırlı ol. Sakin kal. Sonra da, Ege'den Güney Doğu'ya, Karadeniz'den İç Anadolu'ya kaydı zihni, oradaki şehirleri hatırladı. Denizli'de nasıl söylerlerdi 'dur bakalım'ı, ya Edirne, Kars, Trabzon, Ordu, Erzurum, Konya, Mersin, Hakkari,

Kadıköy ile Üsküdar'ın Arası

Yirmi yıl kesintisiz Üsküdar'da yaşadım. İki Çamlıca tepesi arasında ayak basmadığım ağaç dibi neredeyse yoktur. İlk işim Büyük Çamlıca Tepesine tırmanmak ve şehri her yönden temaşa etmek olurdu sabahları. Dört mevsim boyunca, ışıkları, renkleri, boğazı, ufku hasılı şehrin saklayıp gösterdiği her şeyi gözlemeye çalışırdım. Sonra da erguvanları bekl

Hüseyin Kutlu'nun düşleri...

Hattat Hüseyin Kutlu'nun yazılarını her gördüğümde nefesimi tutardım. Bütün klasik sanatların yüz benzeşliği gibi bir sorunları vardır. Oradan çıkmak için hem yaratılıştan özgün özellikler taşımak hem de çok çalışmak gerekir. Ne var ki daha ilk dikkatte kendisini ayrıştırır Kutlu'nun kalemi. Daima ürküp kaçmaya hazır bir serçe sekişi karakteriyle k

102. Ders

Günümüz şairini bekleyen zorluklar kadar kolaycılıklar da çok cepheli. Şair dediğin şiirini yazıp suya sabuna dokunmadan köşesinde oturur değil mi Ya da şiiri bir kavga oku gibi sivriltip yayını gere gere meydana çıkar. Hayali hedefleri oklayıp durur. Herkesin meşrebine diyecek söz yok fakat asıl şairin zorluğu dili hayat yoluyla işletmesinde düğüm

Niteliksiz olanın yaygın egemenliği...

19.yy ideallerin yükselme çağıydı. 20.yy ise onların maddi ve manevi verimlerini paylaşmakla geçti. Yaşadığımız yüzyıl ise tarifi zor fakat mutlak manada çözülmeler, çürümeler, parçalanıp dağılmalarla dolu. İdealizm yerini hamasete, paylaşım ise kitlesel yoksulluğa bıraktı. Dahası, insana dair ne düşüncede ne de günlük yaşam pratiğinde hiçbir güven

Hikaye devam ederken

Her şair ve yazar ölümünden sonra anılmak fakat asıl önemlisi okunmak ister. Gerçi hemen her olgu ve kavram gibi okunmak, bilinmek de birbirinin içine girdi günümüzde. Bilinmek, okunmak manasına gelmediği gibi okunanların şöhret sahibi kimseler olduğu iddia edilemez. Ne var ki hem 2. Yeni kuşağı şairleri hem de Gülten Akın şanslı sayılırlar. Şiirin

Nereye gidelim

Bunca çağrı arasında nereye gidelim diye sormak tuhaf değil mi Ancak şaşkınlar, aklı karışıklar, ne yapacağını kestiremeyen iş bilmezler böyle sorar herhalde! Ses istasyonları, mağaza vitrinleri, şık kafeler, dünyanın bütün tatlarını getirdikleri iddiasıyla dolup taşan lezzet durakları, yemek yarışmaları, baldır dolu ekranlar, hafta sonu kendine bi

Schadenfreude...

Başkasının başına herhangi bir kötülük geldiğinde yaşanan sevinç diye açıklanıyor 'schadenfreude' kelimesi Almanca'da.. Anlamlandırma, insan dışındaki varlıkların başına kötü bir şey geldiğinde de aynı anlamı taşıyor mu yeterince açık değil. Hatta yaşanan sevinç açığa vurulduğunda mı yoksa dışa yansıdığında mı geçerli burası da muğlak. Ne var ki ge