Türkiye bir devrim yaşıyor. Ülke devrimi idrak etme çabasında. Gerek üst siyasi hamleleriyle gerekse kültürel arayışlarıyla bu gayretin üstünde koşuyor. Kültürel iktidar meselesinin çok konuşulmasının sebebi bu. Çünkü makro siyasette istediğimiz kadar dirayetli olalım, güvenlik meselesinde sağlam adımlar atalım... Bilinçaltımız biliyor ki, bir ülke

0 0 0

Tanrı olmak isteği insanın çok eski iptilâsı. Şimdi yapay zekayla ve hedeflenen robot-insanlarla iş yine oralara gidiyor. Milletçe sosyal ağlarda, arama motorlarında yaşıyoruz, o da başka bir gerçek... Dijitale yok muamelesi yapmak baştan kaybetmek demek. Hele bu Google, Face, Twitter vs.ye karşı yerli bir yazılım peşine düşmek, kimsenin moralini b

4 0 0

Memleket yine postu deldirmiş tartışmalarla sallandı. Eski genel kurmay başkanının 'ben darbelere karşıyım tabi anacım' gibisinden şey etmesine rağmen yaptığı darbe gafı. Kültür Bakanlığı sırasında iyi intiba bırakmış Fikri Sağlar'ın türbanlı hâkim takıntısı. Akabinde Beyazların Medine'si Boğaziçi'nde yeni rektör için hınçla zıplanması... Sahne önü

3 0 0

İnsan bazen yavaşlamak ister. Rızık motorundaki sorumlulukları, vazifeleri bir an için unutmak, bir durup gidişata, hayatına, kendine bir bakmak ister. İşte o anlarda kişinin bir aynanın karşısında oturmasına, konuşup bakışıp kendini sınavdan geçirmesine karışılmaz. Karışılmamalıdır. Bence bizim 'Saklı Medeniyetimizin' en büyük sırrı da budur: İnsa

7 0 0

İlkokul yeni bitmişti. Cennetimden yani 'ananem'in Balkan zarafetinden ayrılmış, ailemin varoşta inşa ettiği eve taşınmış, babamın asker kökenli zapturaptına girmiştim. Kuleli Askeri okulu birincisi ve ordudan 'şutingen' edilmiş olan pederim, kıvrık kaşları ve kıvılcımlı gözleriyle sanki etrafta bir hata bulmak için öfkeyle bakıyor, ordusu elinden

8 0 0

Pandeminin de tetiklediği bir hezeyan halindeyiz. Sosyal medya kafayı yemiş durumda. Sanal ortamda seri cinayet gırla... Bedenen şehirde ama ruhen taşrada yaşayan huzursuz insanların boğuntudan kaçmak için girdikleri sos-medyayı suçlamak da boşuna. Seviye derseniz, bizim aynamız orası. Biz nasılsak o da öyle. Anlıyoruz ki ortalama durum nakıs. Bu k

4 0 0

Şehir sanki taciz edilmiş bir nâzenin, gurur maskesinin altından sürme gözlerini dikmiş denize bakıyor. Uzanmış öyle sere serpe, bir küskünlük var yüzünde... Galata Kulesi bence yine soğuk, yabancı ve bunalımda. Yazarlığına saygı duyan kadınları inciten ak saçlı bir öz Türkçecinin şizofrenisi kadar tüketici bu hava. İki yüzlü yaşamaklar, yalanla ki

8 0 0

Fikirsiz bir bıdı bıdı peşinde, sunta tadında bir kabuk hâlinde kendini, aslını, esasını, şiirini kaybetmiş bir dünyadayız dostum. Orası mâlum. Aman diyorum, mukayyet ol kendine! Sinsilik her yerde, özellikle de dijitallerde. Bir filmin sahnesine plastik çiçek ve gerçek çiçek koyup kendi halinde bir hocanın kişiliğinde koca bir bilgeliği görmezden

10 0 0

90'ların fecaati üstümüze çökmüştü, 2000'li yılların başıydı. Bir senaryo yazmış, sinemaya yapmaya çalışıyordum. Senaryomda ikiye ayrılmış bir ülke, İstanbul şehrini yıkıntılarla doldurmuş bir deprem ve acımasızlık anlatılıyordu. Paraya tapan dindarlar ile ecnebilere tutkun 'Beyaz elitler' darbe yapmışlar, ülkeye el koymuşlardı. Yoksulluk ve kimses

9 0 0

Bir alışkanlıktan, bir hayat tarzından, ama esasen bir düşünme ve algılayış hâlinden vaz geçmek öyle kolay değil. Kadim dinlerin ve veya kişisel gelişim diye tanınan çağ modası seküler arayışların şekil şartlarının bıdı bıdı tekrarlanmasıyla olacak iş de değil bu... Televizyon vaizleri kadar, atar-tutar şedit konuşmacı prototipinin bize gösterdiği

13 0 0