Kuşlar kadar hafiflemiştim, uçmaya kanat çırpıyordum...

Pencereyi araladım dışarı baktım. Hafif bir seher yeli, gümüşi bir aydınlıkla beraber kuş cıvıltılarını dolduruverdi içeriye. Çok rahatlamıştım...

Türk kızı Toleuzhan, ilk namaz kılmasını anlatıyor:

-Vakit yaklaştıkça kalbim, yerinden fırlayacakmış gibi hızlı hızlı çarpıyordu. Âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlânın huzuruna çıkacağım, rektörün, ya da valinin değil! Çok az kaldı. Oda sessiz, sinek uçsa vızıltısı gök gürültüsü gibi geliyordu bana.

Herkes uyuyor, bir ben uyumuyorum. Çok çok heyecanlıyım. Zangır zangır titriyorum. Endişeliyim de aynı zamanda; ya beceremezsem korkusu sarmıştı! Aklıma her şey geliyordu. "Ya unutursam, o zaman ne yapacağım Ya Allahü teâlâ okuduklarımı beğenmezse..." farklı şeyler de düşünerek daha beter oluyordum.

Arkadaşımın öğrettiği şekilde sabah vaktinin girdiğine kanaat getirince kalktım. Pencereyi araladım dışarı baktım. Hafif bir seher yeli, gümüşi bir aydınlıkla beraber kuş cıvıltılarını dolduruverdi içeriye. Çok rahatlamıştım, hızlı hızlı göğüs kafesim kalkıp iniyordu, nefes alıyordum ve ayaktaydım; "Sonsuz hamd ve şükürler olsun Allah'ım..." dedim, döndüm seccademin başına. Aman Allah'ım o ne güzel bir andı! Hasretle çok beklediğim "Allahü ekberAllah büyüktür" diyerek ilk tekbirimi aldım. Nihayet Allahü teâlânın huzurundaydım. Bütün samimiyetimle, el bağladım, konuştum, ağlayarak derdimi anlattım, hata ve kusurlarım için özür diledim kendimce... Kuşlar kadar hafiflemiştim, uçmaya kanat çırpıyordum...

Rükûa eğildiğimde kul olduğumun da farkına vardım. Her şeyin yaratıcısı Allahü teâlâya boynumu büküp eğiliyordum. Acizliğimi fark ediyordum bütün hücrelerimle. "İşte geldim huzuruna buyur Allah'ım" diyerek başımı eğiyordum. Alnımı yere koyup secde edince, âdeta kendimden geçtim. Çok geç kaldığımı düşünüp ağladım, ağladım. İçimden "Ben şimdiye kadar neredeydim müminler secde ederken Geç kaldığım için, şimdiye kadar huzuruna gelemediğim için nasıl utanıyorum Allah'ım... affet beni! Sevdiğin, razı olduğun kullarının arasına beni de al. Kulluğuna kabul buyur bu günahkâr TOLEUZHAN'I..." diyor, ağlıyordum. Seccadem ıslanmıştı gözyaşlarımla.