İslâmiyet, sevgi, kardeşlik, af, mağfiret ve güzel ahlak dinidir. Sevgi hakkındaki sayısız âyet-i kerîmelerden birkaçı meâlen şöyledir:Allahü (teâlâ) şu kimseleri sever:"Allahü (teâlâ) iyilik edenleri sever." Bakara, 195"Ey Habîbim, Yahûdî ve Hıristiyânlara de ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız, bana uyun ki Allah da sizi sevsin, günâhlarınızı affetsin..." Âl-i İmrân, 31"Allahü (teâlâ) ihsân edenleri sever." Âl-i İmrân, 134"Allahü (teâlâ) sabredenleri sever." Âl-i İmrân, 146"Allahü (teâlâ) adâlet edenleri sever." Mâide, 42Ama Allahü teâlâ şu kimseleri sevmez:"Allahü (teâlâ) zâlimleri sevmez." Âl-i İmrân, 57"Allahü (teâlâ) çirkin sözün açıklanmasını sevmez." Nisâ, 148"Allahü (teâlâ) fesâtçıları sevmez." Mâide, 64"Allahü (teâlâ) isrâf edenleri sevmez." En'âm, 141"Allahü (teâlâ) kibirlenenleri sevmez." Nahl, 23Bazı hadis-i şeriflerde sevgi hakkında buyuruldu ki:"Allahü teâlâ cemîldir güzeldir, cemâl sâhiplerini sever." Müslim"Allahü teâlâyı seven hayâ sâhibi olur." Râmûzu'l-Ehâdîs"Seven kişi, sevdiği ile berâberdir." Buhârî"Âşık olup, sevgisini gizleyen ve iffetini muhâfaza eden, şehîd olarak ölür." Hatîb Bağdâdî"Kendisi için sevdiğini arkadaşı için sevmeyen, (kâmil) mü'min olamaz." Buhârî"Allahü teâlâ, komşusuna ve zimmîlere zulmedeni sevmez." Deylemî"Mü'min olmadıkça Cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (kâmil) mü'min olamazsınız..." Müslim"Allah indinde en sevgili kimseler, ahlâkça en güzel olanlardır. Bunlar, başkaları ile ülfet ederler, kendileri ile de kolayca ülfet olunur. Allahü teâlânın sevmediği kimseler ise, laf taşıyanlar, kusûr araştıranlar, iki kişinin arasını açanlardır."