Ahmet Saruhan Hoca, Isparta'da askerken; talebeliği sırasında ders aldığı medrese seydasından bir mektup alır.Mektubunda büyük âlim Bediüzzaman Hazretleri'nin Isparta'da olduğunu en kısa zamanda onu ziyaret ederek selâmını söylemesini ve bazı sorularını sormasını yazar. Bir yıla yakın Isparta'da asker olan Ahmet Saruhan seydasının mektubundaki yazılanı emir telâkki ederek 1955 yılının bir bahar günü Bediüzzaman Hazretleri'nin evini ararken sokağa gelir. Asker olan Ahmet'in Sokak aralarında dolaşmasının yasak olduğu jandarmalar tarafından görülmesi halinde yakalanabilir endişesiyle sürekli etrafına bakarak korkuyla kapıyı çalar. Ahmet, kapıyı açan gence Isparta'da askerlik yaptığını Bediüzzaman Hazretleri'ni ziyarete geldiğini söyler. Kapıyı açan genç Bediüzzaman Hazretleri'nin hasta olduğunu kimseyle görüşemeyeceğini söyler ve kapıyı kapatır. Kısa bir süre sonra kapı genç tarafından açılır ve "Bediüzzaman Hazretleri sizi bekliyor" diyerek onu içeri alır. Ahmet odaya girer. Bediüzzaman Hazretleri karyolanın üstünde yorganı yarı hafiften üzerine çekmiş bir vaziyette uzanmaktadır. Ahmet Bediüzzaman Hazretleri'nin yanına geldi ve saygı ile elini öptü. ve oturdu. Bediüzzaman Hazretleri Ahmet'e nereli olduğunu sordu. Ahmet Mardin'e bağlı Hasankeyf nahiyesinden olduğunu söyledi. Bediüzzaman Hazretleri Ahmet'e askerlik süresi içinde şartlar ne olursa olsun çekinmeden ve korkmadan namazını eda etmesini söyledi. Ahmet, Bediüzzaman Hazretleri'nin bu sözünü kendine rehber ederek ömrü boyunca namazı korkmadan ve çekinmeden kıldı. Ahmet askerliği boyunca Bediüzzaman Hazretleri'ni