Hakkı Yalçın

Takvim

Ucuz dostluk!

KARŞIMIZDAKİ insanların düşündüğümüz insanlar olmadıklarını birçok şeyi kaybettikten sonra anlıyoruz. Kalbimize saplanan bir bıçak, dost zannettiğimiz insanların "sahteliği" kadar yaralayıcıdır. Çıkarları için eğilip bükülenlerin omuzlarındaki melekleri düşürdüğünü de görüyoruz, para için alçaklarda süründüklerini de. Oysa adam olan; ya çocukların

Bilim insanı

MESLEKİ sadakat en anlamlı güven duygusudur. Bizim ülkemizde az bulunan bir şey. Çünkü bütün değerler "paralandı!" Bilim insanlarının depreme karşı gösterdikleri reaksiyonları 1999 depreminden beri izliyorum. Şener Üşümezsoy'u takip ederken takdir ettim, dürüstlüğünden ve bilgisinden şüphe etmedim. Düzce'deki depremi tahmin eden de oydu, depremden

Gazze!

BİR depremle insan canının ne kadar değerli olduğu gerçeğinin farkına varabiliyoruz. Oysa minicik çocukların, bebeklerin üzerine bombalar yağarken empati yapamıyoruz. Gazze'deki insanlardan bahsediyorum. Onlara her gün depremi yaşatan kansız İsrail'den ve Amerika'dan. İnsan canına zerre kadar değer vermeyen Netanyahu ve Trump gibi cellatlardan! Ga

Deprem!

İSTANBUL'DA Silivri merkezli büyük deprem. Artçıları da caba. "Zaten bekleniyordu" demekle meseleyi geçiştirecek miyiz, yoksa daha beterinin anonsu mu sayacağız Şükür ki 23 Nisan nedeniyle okullar tatildi diyoruz. O çocukları deprem konulu derslerden mahrum etmenin bedelini "panik halinde" farklı ödeyebilirdik! Çünkü başımıza gelene kadar her şeyi

Çocuk Bayramı

DÜNYA tarihinde çocuklara armağan edilen tek bayram: 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün bu güzelim armağanını çocukluğumuzda en güzel biçimde kutlardık da yabancı ülkelerden bile çocuklar gelirdi. İlkokulu Burgazada'da yatılı okudum. O çağdaş ve aydın öğretmenlerim küçükleri sevmeyi büyükleri saymayı öğrettile

Mürekkep!

ADLİYELERİN önlerinde tek parmak dilekçe yazardı yaşlı amcalar, memleketin halini yazardı gazeteler. Üstelik her satırını doğru yazarlardı. Gazeteci dediğin sade Türkçeyle karnını doyuran insanlardı, genellikle kirada oturur ya emekli ikramiyesiyle ya da kooperatifle ev sahibi olurlardı. Gazetecilik cebi olmayan kısa pantolonlu buluttu, serveti on

Son arzu!

HAPİSHANELERDEN zaman zaman mektuplar geliyor. Sevgi dolu saygı yüklü mektuplar. Yardım isteyenler oluyor da elimden geldiğince onlara ulaşmaya çalışıyorum. Magazin alemindeki ikiyüzlü insanlardansa, böyle çaresiz insanların satırları daha samimi geliyor bana. Eskişehir L Tipi Kapalı Cezaevi İnfaz Kurumu'ndan İ.G isimli kader mahkumunun insani ist

Mutluluk pozu!

AĞAÇLAR da insanlara benziyor, sonbaharda dökülen yaprakların yerini baharda yeni çiçekler aldı. Hayat rengarenk bir masaldı eskiden, en çok çocuklara umut vermek için anlatılırdı. Uç uç böcekleri yoksul çocuklara terlik pabuç dağıtırdı, mutluluktan uçarken! Şimdiki zaman aşina değil o güzelliklere. Başkalarının mutsuzluğuyla mutlu olmak yeni hayat

Onurlu kadın

BİR kadın var, kara sevdasını kilim diye ayaklarının altına sermişler, çaresiz kalmış. Yere düşse de gül yine güldür. Burnu yere düşmüş de eğilip almamış. Masallarında kalmış bisikletsiz çocukluğu, boşa kürek çekmiş acılar denizinde. Uzak şehirlerde yanıp sönen ışıkları yıldız sanmış. Gülmeyi unutmuş yüzü, acılardan usanmış. Bir kadın var, düşleri

Yapay zeka!

YAPAY zeka insanı aptal gibi göstermek için üretilmiş tehlikeli bir oyuncaktır. Çocukluğu olmamıştır, hiçbir öykünün içinde yürümemiş, bir inciri dalından koparmak için ağaca çıkacak gücü bile yoktur. İki parmağının arasına aldığı bilyeyle misket oynamanın sihrini bilmez. Odalar kireç tutmadığı zaman elinden bir halt gelmez. Varsa yoksa hırsızlık,