Sonbahar kuru yaprak bandosu kurmuş, bizler de biletsiz seyircileriz. Hem çıkan sesleri dinliyor hem de yeryüzünde gökkuşağını izliyoruz. Yapraklardaki renk cümbüşü, sahneye iç çamaşırıyla çıkan şehvetli şarkıcıların yanında nasıl da asil.

***

O yapraklar ağaçların ve diğer canlıların can suyu. O yapraklar eski şöhretlerini kaybetseler de insanlara aşk şarkıları yazdıran ilham perileri. Tabiata teşekkürü borç bilmenin ve güneşteki ışık kaynağının yansıması.

***

Ağaç ve kitap arasındaki bağı unutmazsak, yaprakların üzerinde yazılanları da iyi okumak zorunludur. O yapraklar ilkbaharda yazdıklarını sonbaharda okutan bir hayat kitabı. Onlar toprağın altını da bizlerden iyi bilir üstünü de. Unutmayalım ki yerçekimini bile ağaçtan düşen bir elma işaret etti.

***

Tabiat ana bizi doyuruyor, giydiriyor, o yüzden tabiatın oluşturduğu şartlar kadar hayatın insanlara yüklediği şartları da hesaba katmalıyız. Bu gezegene sahip çıkmamız gerek. Çocuklarımız, torunlarımız ve onların da torunları için. Şu anda dünya karanlık bir dönemden geçiyor. Elon Musk gibi teknolojik cellatlar, Trump ve Netanyahu gibi faşistler ışıkları söndürürken bizler en azından mumları yakmalıyız. Unutmayalım ki insanların gözlerine perde inince karanlıklar erken çöker.

***

İnsanlık her zaman bir sınavdan geçer, bu sınavın sonuçları gönlümüze göre olmalıdır çıkarlarımıza göre değil. Buna vicdan denir. Vicdanının sesini duymayan kimsenin çığlığını duymaz ya da onların kitabına uymaz. Bu gidişle maviler yarın tamamen okunaksız olacak, dünyamız kararacak, belki sütler bile siyah olacak. Hangi teknolojiyle o fırtınalara karşı duracak çocuklarımız Yanlışlara karşı değişim sağlayacak irademiz varken, durumu idare etmekten ne zaman vazgeçeceğiz