İstanbul Yeni Asya Hanımları, nikah yolunun kapatılıp fuhuş yolunun genişletilmeye çalışıldığı bir ortamda aile konusunu dizi seminerler olarak işliyor.

Çalışmalarımızın ibadet hükmüne geçmesini diliyoruz. Geçtiğimiz hafta yapılan panelde hazırladığım metinden notlar sunmak isterim:

Bediüzzaman'ın 'ahirzaman çok çalkalanıyor acib şeyler doğuracak' tespitinin evlilikte de gerçekleştiğini müşahede ediyoruz. Bir yanda hayaller, peri masalı evlilikler, acil boşanmalar, yüklü tazminatlar, hatta bu işten geçinmeyi uman hemcinslerimiz varken, diğer yandan nikah bağını gereksiz gören anlayışın da yaygınlaştırılmaya çalışıldığını görüyoruz.

Asrımızın hastalıklarına Kurandan reçeteler sunan Bediüzzaman'ın aile ve evliliğe dair tahlilleri de güncelliğini kıyamete kadar koruyacaktır. Zira bu tahliller bize Rabbimizi tanıtan Kuran, sünnet, fıtrat, vicdan çerçevesindedir.

DİNİMİZİN NİKAH OLAYINA BAKIŞI

Varlık alemindeki her canlının neslini devam ettirme çabası vardır. İnsanın fıtratında ise neslin devamı noktasında kuvve-i şeheviyeye sınır konulmamıştır. Cinsi temayüller meşru yollardan giderilmezse gayri meşru yollara kapı açılabilir. Toplum fuhuş bataklığının maddi manevi hastalıklarına düşebilir. Tüm semavi dinlerde sınırsız olan bu kuvve nikah bağıyla sınırlandırılmış, nesillerin karışması muhafaza edilmiştir. Nikah dinimizde ''misak-ı galiz'' ifadesiyle Kuranda yerini bulur. Yani şartları zor olan kutsal sözleşme...

Kur'an'da evlilik sarih olarak emredilmiştir. (Nur Suresi, 32.) Hadiste de 'evleniniz çoğalınız' tavsiye edilmiştir. (Dinimiz Allah'a daha fazla kulluk ve ibadet gibi en ulvi gayeler için bile evliliği terk edip Hristiyanlardaki ruhbanlar gibi bir sınıf oluşmasına müsaade etmemiş ama haram da kılmamıştır.)

Evlenme emri farziyet ifade etmemektedir. Mükellefin durumuna göre farzdan itibaren harama kadar derecelenir. (Bu dereceleme Hanefi mezhebine göre. Diğer mezheplerde ufak farklılıklar olsa da hükümler hemen hemen aynıdır)

Evlenmesi farz olanlar:

1. Alacağı kadının mehir ve nafakasını temine gücü yeten:

2. Karısının meşru haklarına riayet edebilecek olan

3. Evlenmediği takdirde zina gibi hallere düşmesinden korkulan kişilere evlenmek farzdır. Böyle bir kimse evlenmeyi terk ederse günahkar olur.

Evlenmesi sünnet-i müekkede ya da mübah olanlar: Evlendiğinde karısının haklarını yerine getirebilecek durumda ama kadınlara karşı nefsinde aşırı bir meyil duymuyorsa ve gayri meşru yollara düşmekten de korkmuyorsa.

Evlenmesi mekruh ya da haram olanlar: Karısının haklarına riayet edemeyeceğinden korkulan ve ona zulmedeceği tahmin edilen kimsenin evlenmesi mekruhtur. Bu durumu kesin olarak bilinen kimselerin ise evlenmeleri haramdır.

Evlenme ihtiyacı duyan bir kişinin fakir olması yani mali gücü, nafaka ve mehri mükemmelen karşılayacak kadar kuvvetli olmaması ayetin beyanıyla evliliğe mani sayılmamıştır. Bilakis böylelerin ihtiyaç duyduklarında evlenmekten çekinmemeleri istenmiş ve Allah'ın fazl ve keremiyle onları zenginleştireceği vadedilmiştir.