Bu tabir hakkında, kanaatimce fikri olan pek yoktur. Çünkü tefsirler bu meselede pek müdellel malumatlar vermemişler. Hâlbuki bu tabir Kehf Suresi'nde açıkça mealen şöyle geçmektedir: "Yoksa sen sadece Ashab-ı Kehf'i ve Ashab-ı Rakîm'i mi ibret verici delillerimizden sandın" (Kehf, 189)Görüldüğü gibi burada Ashab-ı Kehf ve Ashab-ı Rakîm birbiriyle ilişkili olmakla beraber iki ayrı kesim veya grup gibi ifade olunmaktadırlar. Ancak biz Ashab-ı Kehf'i, Tarsus'taki mağarada uyutulan yedi kişi ve o zamanki Hıristiyanlık dinine azılı düşman olan Dakyanus'un zulmünden mağaraya sığınan müttaki gençler olarak biliriz. Bir de bazı rivayetlerde, "bu zatların, âhirzamanda gelecek olan Mehdi'ye yardım edeceği" söylenir. Fakat biz onu, âhirzamanın Dakyanus'u sayılan ve İslam'ın azılı düşmanı olan Süfyan'ın zulmünden mağaramisal hapishanelere girecek olan Mehdi talebeleri diye anlarız. Cenab-ı Hakkın kudretinden ve hikmetinden sual olunmaz ancak işin mantığını böyle görürüz ve "Şayet onlara aynı zamanda 'Ashab-ı Rakîm' denilirse Mehdi'nin talebelerine de denilebilir mi" diye akla gelir. Yani onların Mehdi'yle böyle bir ilgisi de olabilir. Gerçi tefsirlerde bu konuda da, "mağaranın bulunduğu dağ", "mağaradakilerin isimleri" ve "onların yazılı olduğu levhalar" gibi manalar verilmiş ve yorumlar yapılmış, fakat ben bu terimin ilm-i muhitten geldiğine ve Câmiü'l-Kelîm olduğuna, bir kelamla ilgili bütün manaları ihtiva edeceğine inandığım, Kur'ânî bir ifade olduğu için yukarıda bahsedilen manaların da doğru olmakla birlikte yeterli olmadığını, daha kapsamlı ve derin manalar ifade ve ihtiva ettiğine inandığımdan, bu "Ashab" ve "Rakîm"e ayrı bir önem atfettim. Bu inancımın ispatı için meseleye önce sözlük anlamıyla bakmak istiyorum. Evet sözlükte "ashab"; arkadaş, dost ve sahip kelimelerinin çoğulu olup, "arkadaşlar" ve "yoldaşlar" gibi anlamları da ihtiva etmektedir. Yani bir nevi, "sohbet arkadaşları" veya "dava arkadaşları" olabilir, mesela Efendimizin (asm) ashabı gibi, daha ideal ve kapsamlı anlamları olmalı diye düşünüyorum. "Rakîm" ise; yazmak, nakşetmek ve isbat etmek gibi anlamları da ifade edebilir. Rakîm, "Rkm" kökünden olup, "rakamla ilgilenen" anlamıyla, "ulum-u riyaziye" diye bir ilim dalı dahi mevcuttur. Yani mesele,