Geçen haftaki yazımızda "akıl" meselesini işlemiştik, bu hafta da "iman"ı işliyoruz.

Biz aslında iman etmekle, insan aklına tenezzülât-ı İlahiye olan, Kur'ân-ı Kerim gibi mutlak gerçeklere inanmış oluyoruz. Peki güzel de mutlak gerçek ne demek

Mutlak gerçek, doğru olduğu ispatlanan (veya çürütülemeyen) muhit gerçek demektir ki, muhit gerçeği inkâr imkânsızdır. Onu inkar için bütün kâinatın ince elekten geçirilmesi gerekir. O öyle göreceli olup şartlara göre de değişmez. Yani hiç bir şart onu değiştiremez. İşte imanın şartları böyledir.

Mesela, ateistlerin dini olan maddeyi, önüne gelen değiştirebilir. Keser, biçer, kendine göre şekillendirir, yakar ve enerjiye dönüştürebilir. Çünkü maddenin bir iradesi yoktur. Yani madde, metbu değil tabidir, hâkim değil mahkumdur, aslı değil itibarî veya izafidir. Cevher değil arazdır, âmir değil memurdur. Hatta bazıları illüzyon veya halüsinasyon da demişler. Netice olarak ârızi bir mevcuttur.

Mutlak gerçek öyle bir şeydir ki, her şeyi kuşatan en temel ve muhit gerçeklik olup, ne akıl, ne mantık ve ne de bilim, onu tekzip edip aksini ispat edemez.

Mesela Cenab-ı Hak, "Yoksa onu (Muhammed kendisi) uydurdu mu diyorlar De ki: "Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi siz de onun benzeri bir sûre getirin ve Allah'tan başka, çağırabileceğiniz kim varsa onları da yardıma çağırın." (1037-38; 1113-14; 1788;2849; 5233-34) diye meydan okunduğu ve bugüne kadar benzerini getiremedikleri halde, küfr-ü inadiye devam etmeleri akıl alır şey değildir. Hatta değil getirmek, o kitabı bozmaya bile güçleri yetmedi ve yetmiyor.

Bu bir mucize veya mutlak hakikat değil de nedir O ise hiçbir şarta bağlı değildir ve hiç bir şey tarafından şartlandırılamaz. Onun varlık sebebi sadece kendisidir. O uymaz, ona uyulur. Çünkü O, vacibül vücuttur.

Yani biz iman edince öylesine mutlak bir gerçeğe inanmış oluyoruz ki, o bütün ihtimalleri muhtevi ve iman, bütün unsurlarıyla bir meydan okumadır. Böyle bir imanın birçok tanımları vardır fakat biz birkaçını zikredelim:

İman: Kulun irade-i cüz'iyesini sarftan sonra Allah (CC) tarafından kalbe ilka edilen bir nurdur. (B.Z. Sadettin Taftazani)

Yine Bediüzzaman "İman, hem nurdur, hem kuvvettir. Evet, hakiki imanı elde eden insan kainata meydan okuyabilir." der. Evet, işte böyle bir imanın en bariz delili, Fahr-i Cihan Efendimiz'dir.