Gelin şu ahirzaman hadisatı ve sosyal hayatı içerisinde uzak durmamız, yakınlaşmamamız gerek insan gruplarından bir nebze bahis açalım, konuşalım, yazalım.Yalan konuşanlar, yalan söyleyenler ve yalan işleri yapmaya kalkışanlar. İki dünyalarını da yakmıştır. Öyleyse bunlardan yalandan değil gerçekten uzak duralım... Ahitlerinde, anlaşmalarında; sözlerini tutmayanlar. Kendilerini kandıran bu insanlardan uzak durmak lazım. Onlar isterse sonsuza kadar, sonsuz söz versinler aman kaçalım. Devamlı bir şekilde menfilik, olumsuzluk, negatiflik saçanlar, yakınıp yol verenler. Bunların hayatta bir kere bile olsa kendilerine ve yaptıkları işlere müspet baktıkları vaki olmadığı için, boş vermek ve bu boşvermişlik tavrıyla onları kaale almamak, ehemmiyet vermemek insanı en azından psikolojik, ruhi ve akli olumsuzluklardan kurtarmak demektir. Bir insanın birilerine saygı göstermesi ve hürmet etmesi demek kendisine saygı göstermek ve kendi şahsına hürmet etmek demektir. Kendisinin kendisine hürmeti olmayana hürmet etmek demek başkalarının hiçbir zaman kıymet-i harbiyesi olmamak demektir. Saygı gösterene saygı, hürmet gösterene, hürmet; hürmet ve saygının birinci basamağıdır. Duygusuzluk ve türlü fikir, düşünce sahibi olmak ancak başkalarının duygularını sömürmekten geçiyorsa bunun adı duygu sömürüsü yapmak demektir. Kendi olumsuzluklarımızla başkalarının fikir, düşünce ve kalp kalelerini yıkmaya,