TBMM'nin 1 Kasım 1922'de saltanatı kaldırması, ileride yaşanacak Türk Devrimi'nin işaret fişeğidir. Saltanatın kaldırılmasından hemen sonra, korkaklığın teslimiyetten ihanete savurduğu Halife Sultan Vahdettin, 17 Kasım'da, işgalcilerin korumasında, işgalcilerin gemisiyle ülkeden kaçacaktır.Kurtuluş Savaşı'nın askeri zaferiyle yetinilip teokratik monarşinin yerinde bırakılması halinde, en kısa zamanda yeniden uygar dünyanın uzağında bir yarısömürge durumuna düşmek kaçınılmazdı.Osmanlı'nın son dönemdeki açmazı, bazı modernleşme çabalarına rağmen, uygar dünya ile ortaçağ arasındaki parantezden çıkamamaktı. Eğitimde, askeriyede, idari yapıdaki yenileşme çabalarının, medrese kurumunun ve şeri hükümlerin toplumsal yaşamdaki belirleyici, sınırlayıcı, engelleyici otoritesi karşısında sonuç vermesi olanaksızdı.Fiili saltanat!29 Ekim 1923'te Cumhuriyet ilan edilmiştir ama hilafet kurumu varlığını sürdürmektedir. Osmanlı hanedanından Abdülmecit, hilafet makamında oturmakta, cuma selamlığı gösterileri, makamına uygun bütçe artırımı talepleriyle fiilen saltanat yetkilerini kullanmaya heveslenmektedir.Saltanatın oldubittiyle kaldırıldığını düşünen, geleceği geçmişte arayan, Milli Mücadele'de Ankara'nın karşısında yer alanlar, bu kez Cumhuriyete karşı hilafeti savunmaktadır. Emperyalizmin amiral gemisi İngiltere, İslam coğrafyasındaki sömürge halklarının olası kalkışmalarına karşı, efendiye itaat telkininde bulunacak bir hilafet kurumunun devamından yanadır. Cemaati (İsmailiye topluluğu) Hindistan'da, kendisi Londra'da yaşayan Ağa Han, dönemin başbakanı İsmet Paşa'ya hilafet kurumunun kaldırılmaması içerikli bir mektup yazar. İşin ilginç tarafı, Birleşik Krallık'ın buyruğuyla yazılan mektup başvekil tarafından okunmadan İstanbul basınında çıkar.Hilafetin arka plandaki koruyucusu, İslam dünyasının hâkimi İngiltere, hilafeti savunan İstanbul basını, İngiliz Muhipleri ve Teali-i İslam ardılları, medrese, tekmili birden Halife Abdülmecit'in şahsında hilafetin güç ve yetkisinin artırılarak devamından