Bugünkü "realpolitik" kavramı, Alman Birliği'ni sağlayan Bismarck ile örneklendirilen tarihi anlamından önemli bir bakımdan farklı görünüyor: Onlar bu kavramı, uğruna mücadele edilen nihai iyi ve değerli hedefler (idealler) hatırına, arızi olarak bunlarla uygunluk veveya tutarlılık içinde olmayabilen şeyler yapmayı bir ölçüde "anlaşılır" kılabilmek için yaratmış görünürler. Alman Birliği gibi "yüce ve tutarlı" bir ideal için hiç de yüce ve tutarlı sayılmayacak şeyler "gerektiğinde" neden yapılmasındı Bu, övünülemeyecek fakat makul görülebilecek ya da görmezden gelinebilecek politik durum, tutum ve eylemlere realpolitik dediler. Bugünün politik dünyasında, uğruna mücadele edilir görünen değerlerle uygunluk taşımayan duruş, tutum ve davranışlarla karşılaşmak, hoş olmasa da mazur görülebilecek bir ayrıksılık ya da şaşırtıcılık hali olmaktan çoktan çıkmış durumda. Tam anlamıyla bir "vakai adiye." Dolayısıyla, genel olarak doğru ya da ideal olan politikanın istisnai olarak yanlış ve ideale sığmayan yolları seçmesi anlamındaki "real politik" kavramı, bugünün politik yaşamını kavramakta işlevselliğini, en azından tarihi anlamıyla, çoktan yitirmiş durumda. Şimdilerde "realpolitik" olan, yaygın ve sıradan, "ideal politik" olan ise istisnai ve şaşırtıcı hale gelmiş durumda. Bugün etkin ve yaygın olan (real) politikanın diline doladığı halde ne geçmişte gerçekleştirdiği ne de gelecekte gerçekleştireceği ve hatırına kimi yanlış stratejilerini ya da eylemlerini mazur görmemizi isteyebileceği gerçek bir temel-değerliideal amacı kalmamış görünüyor. Onun derdi nicedir salt iktidar... Yani, iktidar için iktidar... Bu öyle bir hakikat ki onun olumlu karşıtı olan "ideal politik" yaşamda, çok sıra dışı hallerde, çok daralmış alanlarda ve bir süreliğine kendini gösterebiliyor. Bu halde bile, "realpolitika", "ideal politika"nın özünü hızla öldürürken onun bütün görünümlerini maharetle edinmiş oluyor. "Realpolitika"daki salt iktidar olma amacı; her türlü ideal, değer ve anlam kılığına hızla ve bir süreliğine