Nur Talebesi: Bediüzzaman Said Nursî'yi, Peygamberimizin (asm) Ahirzaman vârisi olarak kabul eden, başka şeyh ve hocaların peşine gitmeyen,1 onun telif ettiği Risale-i Nur Külliyatını kendi telifi gibi kabul edip, onun neşrini hayatının gayesi olarak benimseyen kişidir.2Örnek bir Nur Talebesinin öne çıkan bir kısım özellikleri şöyle sıralamak mümkündür: 1. O, iyi bir Risale-i Nur okuyucusudur. Günlük okumalarını ihmal etmez. Zübeyir Ağabeyin ifadesiyle günde 10 sayfa okuyan kendini kurtarır. 15 sayfa okuyan şevke gelir. 20 sayfa okuyan hizmet eder. 2. O, olaylara Risale-i Nur penceresiyle bakar. Nurlardan aldığı tahkikî imanla (araştırmaya dayanan ve duygulara sirayet ederek oralarda kökleşen iman ile) her hadisede Cenab-ı Hakkın rahmetinin izini, yüzünü, özünü görür ve mutmain olur.3 3. O, şahıslara değil, şahs-ı manevîye bağlanır. Bir buz parçası hükmündeki enaniyetini şahs-ı manevî havuzunda eritir. "Ben" değil, "Biz" der. 4 4. O, meşveret ile hizmet eder. 5 Bağlı olduğu ve şahs-ı manevînin tecellî ettiği mahallî ve umumî meşveret heyetlerinin aldıkları kararı kendi görüşünün aksine de olsa - kabul eder ve uygular. Bu kararı meşveret zeminleri dışındaki yerlerde tenkit etmez. 5. O, ehl-i tahkiktir. Her söylenen sözün kalbe girmesine müsaade etmez. Kim tarafından söylenirse söylensin, söylenen sözleri Kur'ân, Hadis ve Risale-i Nur mihengine vurur. Onlara uygunsa kabul eder. 6 6. O, siyaseten demokratlara nokta-i istinad olur, dindar kimlikli de olsa, demokrat olmayan siyasî cereyanlara ve partilerine