Sevinçli, neşeli ve mutlu bir insan bu vaziyetinin bir gereği olarak gülmek eyleminde bulunur.Gülmek ve güler yüzlü olmak dinimizce güzel karşılanan ve teşvik edilen bir durumdur. Yalnız bir şartla ki bu gülmekler sonunda ağlamalara inkılap etmesin. Sefahate, günahlara, çirkinliklere, adaletsizliklere, hukuksuzluklara, haksızlıklara gülünmesin. 'Bana dokunmayan zararlar beni alakadar etmez' deyip gülünüp geçilmesin. 'Benim işlerim rayında gidiyor başkaları ağlıyorsa bana ne' denilmesin. Kendi dünyasında gülmekle sevinip hariçteki ağlamalara kulak kapatılmasın. Bir dakika gülmeye bedel on saat ağlatacak hallere girilmesin ve bulaşılmasın. Nerede gülünüp nerede ağlanacağını bilmeyecek kadar şaşkınlığa ve zihin karışıklığına düşülmesin. Az bir gülmenin arkasından bitmek bilmez bir ağlama hâli getiren davranış ve fiillerden sakınılsın. Fanilerin yalancı gülücüklerine aldanılmasın. Menfaat sebebiyle kurulan muhabbetlerden uzaklaşılsın. Dünya çıkarları için yüze gülen dostlar yerine sadece Allah rızası için göze görünen dostlar tercih edilsin. Yüze neşe verdiği sanılan sahte ışıklar kapatılsın,