Enver Paşa, cennet mekân Sûltân Abdülhamid Hân tarafından 1 Eylül 1908 tarihinde hizmete açılan Şam-Medine tren yolunu kullanarak, maiyetinde; 4. Ordu Komutanı Cemal Paşa, 4. Ordu Kurmay Başkanı Ali Fuat (Erden) Paşa, 4. Ordu Komutan vekili Fahreddin Paşa, Mevlevi Alayı Komutanı Veled Çelebi (İzbudak), Şam, Halep, Beyrut müftüleri, Şam nâkibüleşrafı olduğu halde Medine-i Münevvereye geldiğinde adeta yer yerinden oynadı. Bundan sonrasını 1931-1943 tarihleri arasında Harp Akademileri Komutanlığı da yapan olayın şahidi Ali Fuat Erden Paşa'dan dinleyelim.. "Enver Paşa, Medine istasyonunda trenden inince, doğru Peygamberin markadına, Ravza-i Mutahharaya yaya olarak gitti. İstasyondan oraya kadar epey mesafe vardı. Cemal Paşa, Faysal Bey (Şerif Hüseyin'in oğlu), şerifler, seyyidler, Medine eşrafı, sivil ve askeri erkân Enver Paşa'nın etrafında ve arkasında yürüyordu. Bütün Medine halkı karşılıklı saf tutmuştu. Kasideler okunuyordu, caddenin iki tarafında develer kesiliyor, kan fıskiye gibi fışkırıyordu. Fakat Başkumandan vekili kendisine yapılan bu merasimi görmüyor ve işitmiyor gibi idi. O asıl Başkumandanın Peygamberin huzuruna gitmekte idi. O'na tazimler sunmaya, asilin vekile emanet ettiği vazifenin hesabını arz etmeye gitmekte idi. Enver Paşa, benliğinden geçmiş, ellerini göğsünün üzerine ta'zim ve taatle bağlamış; başını öne eğmiş sessiz sessiz ağlıyordu. Ve bütün bu yürüyüş esnasında biteviye ağlıyor, gözlerinden yaşlar döküyordu." Öyle yâ, Enver Paşa Medine-i Münevvereyi teftişe değil Ravza-i Mutahhara'yı ziyarete, tazimlerini, taatlerini sunmaya; Çanakkale'de düşman orduları ve donanmalarını mağlup eden bir komutan olarak; Çanakkale deniz-kara savaşlarının en büyük komutanına şükranlar, minnetler arz etmeye gidiyordu. Öyle de yaptı, huzurda hüngür hüngür ağlarken, hıçkırıklar arasında duâlarında hep bunları tekrarladı.. Medine ziyaretinin en ilginç diyaloğu Faysal ile Enver Paşa arasında geçmişti. Medine-i Münevvere'de kendisini uğurlamaya gelen