Trablusgarp fâtihi Turgut Paşa'nın Divân-ı Hümâyûn'u mütemâdiyen Malta'nın fethine zorlaması, Türk Deniz yolları üzerinde düşman yuvasının ortadan kaldırılması gerektiği düşüncesinden kaynaklanıyordu. Fakat Sadrâzâm Semiz Ali Paşa henüz şartların oluşmadığı inancını taşıyor seferi sürekli geciktiriyordu. An geldi Turgut Reis'in telkinleriyle Kânûni Sûltân Süleyman, fethettiği Rodos'tan 1523'te ayrılarak Gozo ve Malta'ya yerleşen Saint-Jean Şövalyelerinin buralardan sökülmesinin şart olduğu fikrini kabûl etti. Zâten Turgut Reis Gozo Adasını fethetmişti. Geriye 90 bin nüfusa ulaşan Malta kalmıştı. Kânûni'nin talimatıyla 1564 yılının son günlerinde Divân-ı Hûmâyûn bu konuyu görüşmek üzere toplandı. Kânûni'nin bizzat oğlu Veliaht Şehzâde Selim'in (II.Selim) kızı Gevherhan Sûltân ile evlendirdiği Kaptan-ı Deryâ Dâmât Piyale Paşa seferin neden gerekli olduğu konusunda saatler süren bir sunum yaptı. Nihayet deniz mevsiminde yâni 1565 yılının bahar ayında sefere çıkılmasına karar verildi. Donanmamız, 1 Nisan 1565 tarihinde Barbaros Hayreddin Paşa'nın Beşiktaş sahilinde bulunan türbesini top atışlarıyla selamlayarak yola koyuldu. Donanma'da 130 adet baştarda ve kadırga, 14 adet kalyon ile 50 nakliye gemisi vardı. Nakliye gemilerine 175 muhasara topu ile birlikte 40 bin adet gülle, 20 bin kantar barut, 20 bin adet kazma-kürek ve bol miktarda erzak yüklenmişti. Gemilere ise 13 bin Levent'ten başka, kara askeri olarak 11 bin 500 tımarlı sipahi ile 4.500 yeniçeri bindirilmişti.