1877-78 Rus savaşının büyük bir trajediyle aleyhimize sonuçlanmasıyla masaya oturduğumuz Berlin'de, Yunanistan dâhil bütün Avrupa devletleri bizden taviz üstüne taviz kopardıkları halde İtalya'ya birşey düşmemiş, sonradan İtalya'nın mızmızlarından usanan İngiltere ile Fransa İtalyanlara Libya'yı sunmuştu. 1911'in Eylül'ünde Libya'ya asker çıkartan İtalya, Berlin'de Askeri Ataşe olarak görev yapan Kurmay Binbaşı Enver'i (Paşayı) hesaba katmamıştı. Binbaşı Enver Bey derhal İstanbul'a gelerek Türk Hâkânı ile görüşmüş ve yanında Fuat Bey (Bulca), amcası Halil Bey Paşa), Ekrem Bey, Kendi kardeşi Nuri Bey(Paşa) olduğu halde gizlice Libya'ya Cephe'ye koşmuştu. Libya'yı, sayısı sürekli artan 60 bin asker, 48 sahra topu, 24 dağ topu ve muazzam donanması ile bir hafta içinde ele geçireceklerini zanneden İtalyanlar,Enver Bey'in organize ettiği çoğu Senûsi'lerden oluşan birliklerin şiddetli direnişi karşısında sahilde çivilenip kaldılar. Bu cehennemî direnişi çözmek için İngilizlerin aklıyla İtalyanlar farklı yollara başvurdular.Önce, nisan başında Beyrut'u bombaladılar olmadı. Ardından 389 yıl 4 ay 7 gündür elimizde olan birer bölük askerin jandarma görevi yaparak koruduğu Rodos ve oniki adayı 26 günde işgâl ettiler yine olmadı. Kurmay Binbaşı Enver, "Libya'da bağımsız devlet kurarım ama vatan toprağı Libya'yı kimseye yedirmem" diyerek cehennemi direnişine devam etti. İngilizler, İtalya'nın Libya'ya rahat girebilmesi için bu kez de Balkanları patlattılar. Sırp, Bulgar, Karadağ ve Yunan aniden