BÜTÜN çocukların yaradılışındaki sihir masumiyettir, o sihri yok eden zamandır Kendi çocukluklarını unutan büyüklerin yok saydığı zaman. Şimdiki bayramlarda eski güzelliklerin kalmamasının sırrı da budur, çocukların aklını oynatan da! Hayatın arka sıralara attıkları çocuklar, sorulara pek parmak kaldırmazlar ama gün gelir ülkeyi ayağa kaldırırlar. Yok sayılmanın varlığını ödeştirmeye mahsuben! Her insanın hayatı bir romandır kesinlikle okunması gereken. İnsanların karşısındakini can kulağıyla dinlediği yıllarda, o romanın her sayfası çevrilir her satırı okunurdu. Ne güzel mahallelerdi onlar, uykusu kaçmış çocuklara arkadaş ıslıkları. Öğretmenlerimden biriyle karşılaştım geçenlerde. Kendi çocukluğumuzun sırlarından bugünlere uzandık. Merak edip sordum, "şimdiki çocuklar neden erken büyüyor" Cevabı dramatik oldu, "genç yaşta öldüklerinde sevdiklerini arkalarından ağlatmak için." Nasılsa birçoklarının yaşadığından haberi yok sistemin ve büyüklerin! "Her büyüğü çocukluğu bir yerde yakalayacaktır!" dedim de öğretmenim hayatı öyle bir tanımış ki, "kıstırma ihtimali de büyük!" dedi, anladım. Suçluluk duymak eskidendi çok eskiden. Vicdanının sesini duymayan çocukların çığlıklarını mı duyar Şimdi firari hayaletler dolaşıyor sokaklarda. Günahların belini doğrultamayan çocuklar aslında yanlışlarını doğruluyorlar. Not: Ahlakın gittikçe değersiz hale gelmesinden çocuklar sorumlu değil. Hayat çocukları yok sayıyorsa yoklamayı şimdi yapsın büyükler. Onların yufka yüreklerini katılaştıranlar, o çocukları parmak kaldırmadığı zaman fark etmeyenler, şimdi kurtarma yazılısı yapsalar ne yazar! Onların yaraları sadece analarının kalbini kanatır, masal anlatır gerisine, bir varmış hiç yokmuş! Yüzünde sevgiden nur Yanında sonsuz huzur Ben herkese senden Bahsediyorum Kalbine