ÇOCUKLUĞUMUZUN en güzel rüyasıydı bayramlar. Aylardan Mayıs'sa her çocuk kendi uçurtmasının kuyruğuna takılırdı. Parasız sevinçlerin çocuklarıydı onlar, bahar kokarlardı. Mavi nurdan bir ırmak gölgede bir salıncak üzerinde gökyüzüne çıkarlardı merdivenle. Sizler görmemiş olabilirsiniz ama ben gördüm! Ben mahallelerdeki komşuluk bağlarını da gördüm, arkadaşlık duygusunun parayla ilgisi olmadığı yılları da. Bugün bayram, yeni bir düşle uyandı çocuklar ya da eski düşlerini boyadılar, bizleri kandırıyorlar gülüşleriyle. Her doğru kendi zamanının doğrusuysa eski fotoğraflarda aklımız kalmasın yenisini çektirelim. Çocuklarla hayat arasındaki salıncakları kaldırdık ama hiç olmazsa onların içindeki coşkuyu yaşatalım, diri tutalım ruhumuzu. Bayramın sabahı erken olur çocuklara geç kalmayalım. Çocuklar sevilmezse çabuk yaşlanır. Anaların babaların çoğu ya telefon başında ya pencere kenarında! Büyüklere saygının özne olmasından vazgeçmeyelim. Merak etmeyin yaşlı insanlar kısa keserler uzun hikayelerini, onların heveslerini kırmayalım kapılarını çalalım. Gelenekler yaşatılmak içindir, mesaj çekerek bayram kutlamak moda olsa da bayramlar onların yalnızlıklarını yenilemek için değildir. Ne oldu delikanlı ruha ne oldu haksızlığın karşısında dikilmeye Nice güzellikleri toprağa gömüyoruz diri diri. Kardeşlik, özgürlük ve eşitlik gibi değerleri çöpe atıyoruz. Bizim birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var nefreti körüklemeye değil. Kimsenin acıları üzerine kurmayın mutluluğunuzu, dargınlığı bitirin. Hayatı yaşanılır kılan bütün gerçeklerde bayramın anlamını hissettiren gerçekler varsa hiç olmazsa bugün umutlu yarınları yazalım beyaz kağıtlara. Yeni renkler yaratalım dünyanın kirinden. Uzun ömürlü aşklara, hayırlı komşuluklara ve kardeşçe yaşamaya dönüş yapmanın tam sırası diyelim. Hayatta her şeyi saldırı sonucu kaybetmezsiniz. Kaybetmeye gönüllü duruşunuz vardır ya en çok o çeker fırtınaları. İşte o zaman neleri kaybettiğinizi