Nasihat, insan hayatının harcıdır.Onsuz olmuyor. Hepimiz, her zaman bir dostun, bir bilenin öğüdüne, nasihatine; onun, "Şunu şöyle yapabilirsin ya da yapmalısın" tavsiyesine ihtiyaç duyabiliyoruz. En nihayet insanız. Doğruları, doğru bilmek her âdemin harcı mı "Bir şey saf, hâlis olmak, kötülük ve bozukluktan uzak bulunmak; iyi niyet sahibi olmak ve başkasının iyiliğini istemek" manasındaki 'nush' kökünden gelen 'nasîhat' kelimesi, "başkasının hata ve kusurunu gidermek için gösterilen çaba; iyiliği teşvik, kötülükten sakındırmak üzere verilen öğüt; başkasının faydasına ya da zararına olan hususlarda bir kimsenin onu bilgi sahibi etmesi ve bu yönde gösterdiği gayret" demektir. Bunun içindir ki, "Allah'ın Resulü (asm); 'Din nasihattir' buyurdular. Ashap; 'Kimler için' dediğinde, Peygamber Efendimiz (asm); "Allah, Resulü, Kitabı, Müslümanların idarecileri ve bütün diğer Müslümanlar için' buyurdu."1 Kur'an'da kendisine hikmet verildiği bildirilen, Lokman Hekim'in2 oğluna hitaben, esasında oğlunun şahsında bütün insanlığa hitap eden nasihatleri meşhurdur. "Yavrucuğum" diye başlayan nasihatlerinin birinde, oğluna; "İki şeyi unutma; iki şeyi de, unut" nasihatinde bulunduğu ifade edilmektedir, Lokman Hekim'in: "Allah'ı ve ahreti unutma; yaptığın iyiliği ve gördüğün kötülüğü unut." Allah'ı ve ahireti unutmamak zaten imanın şartı ve dinin en temel nasihati. Peki, yaptığın iyiliği unutmazsan ne olur Bu takdirde, işin ucu ucb'a varır; nefsin şımarmasına sebep olur. Unutmadığı, zihninde taşıdığı için belki bir yerde ya da birilerine söz edebilir, yaptığı iyiliği. Öyle ya, "yerin kulağı var" derler. Söz, söz konusu kimseye ulaşırsa, kaş yapalım derken göz çıkarmış olunur.