Mevlid Kandili münasebetiyle...
Yazmış ezelden, Seni, nebî olarak kader
Asırlarca öteden bekledi, durdu, beşer
Rabbin Seni çok sevmiş; Sana, "Habîbim" demiş
Kur'an ahlâkı ile ne de güzel bezemiş
Bekliyordu, her beşer, yelken gibi sineni
Canlı cansız her şeyi, şâd edecek sevgini
Sen gelince, insanlar, "insan" yerine kondu
Sen gelince, ins ü can, saadete gark oldu
İstikbâl etti, Seni, gökte nücûm ve kamer
Dağlar taşlar ağaçlar, bayram etti, serâser
Sanemler sukût etti, Sen, dünyaya gelince
Nârı söndü, Kisra'nın; Senin nûrun, inince
Değer geldi, Seninle, çöle dönmüş âleme
Senden önce insanlar, sarılıydı, mâteme
Sen geldin; yüzler güleç, cümle yüreklerse, hür
Dize geldi, Seninle; cezirede, tüm küfür
Sen gelince son buldu, yeryüzünde, Sensizlik
Sona erdi, Seninle; ruhlardaki sessizlik
Sen geldin; her zerrede, sedâ verdi kâinat
Sen geldin; sevgin ile mânâ kazandı, hayat
İnsanlık Sana medyun, her hâl üzre, yâ Resûl
Dinsizlik, meziyetti; dünya, ahlâktan yoksul
Gömerlerdi kızları, o gün öyleydi, usul
Beşeriyet İslâm'la, etti, top yekûn gusül