Nil Karaibrahimgil

Hürriyet

Anne

Hayatta duymayı en sevdiğim kelime.Ufak tefek 8 yaşında bir çocuğunun ağzından dökülür.Kimi zaman soruyla: AnneKimi zaman çağrıyla: Aaaannneee!Kimi zaman hüzünle: Anneee.Kimi zaman taşkın bir neşeyle AANNEE! Nasıl gelirse gelsin, bu kelime her seferinde kalbimi eriterek içine girer, bir kedi gibi usulcacık yerleşir içime. Anneler Günü'ydü diye anne

McCartney'in kitabı

Bir gün Beatles elemanları Paul, John, George ve Ringo turnedeyken, kendilerini bir kar fırtınasında bulurlar.O kadar sis vardır ki arabanın içinde kendi ellerini bile göremiyorlardır.Araba ağır ağır, öndeki arabanın karda bıraktığı teker izlerinde yolu bularak ilerlerken, yoldan çıkar ve yan yatarak aşağı sürüklenir.Hepsi arabadan titreyerek çıkar

Bahar modları

Aklımın kuzey yarım küresi tamamen gitti. Mesela yazmayı unuttum. Acele acele yetiştirmeye çalışıyorum şu an yazıyı...Gözlerim pencereyse, açık. Her şeyi görüyorum.Çirkin görünenin bile aslında güzel olduğunu anlama mevsimindeyim.Tropik, yavaş, güneşli. Acelem yok. Güneş gitgide geç batacak.Ömrüm uzun modundayım. Güzel laflar okuyorum. Not alıyorum

Hayatın en başında düşerseniz, o yara kapanmaz

Beni hep günlük güneşlik sananlar var. Ben hep günlük güneşlik değilim.İnsanın koca koca kahkahalar atabilmesi (ki bu histeri göstergesi de olabilir) ve çoğu zaman iyimserliği becerebilmesi, onu hep günlük güneşlik yapmaz.Bunu anlamak için ayın karanlık yüzüne denk gelen şarkılarıma bakabilirsiniz. "Kırık" gibi, "Havuz Problemi" gibi, "Masal" gibi.

Aziz Arif'le Topkapı'da bir sabah

İnsan bir yeri ziyaret ettiğinde, mesela Topkapı Sarayı'nı, geriye hisler, birkaç an ve bazı cümleler kalıyor.Hayattan da geriye kalan bunlar bence. Hisler, birkaç an ve bazı cümleler. Mesela şu çeşmenin olduğu oda. Padişahlar ve saraydakiler, gizli şeyler konuşmak istediklerinde su sesinin yanına giderler. Odada gerçekten baskın bir su sesi var. H

Kaydetmek mi, yaşamak mı

Kaydetmek...Çünkü yaşarsam, yaşanıp bitecek.Hafızam onu bin bir kez değiştirerek beynimin derinlerinde bir hard diske atacak. Sonra oradan ara da bul.Diyelim buldun, bulduğuna da güvenemezsin.Hem kaydettiğimi sonsuza dek ölümsüzleştirmiş oluyorum. Onu ileride çocuğumla, sevgilimle, dostlarımla paylaşır, bakın tam da böyle oluyordu diyebilirim. Bera

Bir derin nefes almak istiyorum artık

Bizim evin orada bir deniz var. Adı Karadeniz.Onun kuzeyinde bir ülke tutturmuş komşu benim olsun diye. Komşu razı gelmiyor. "Ben böyle özgür, mutluyum" diyor. Yok illa benim. Hayatın fizik kanunu 'yok illa benim'lere müsaade etmiyor. Zorla güzellik olmaz diye bir laf var, olmuyor. Kimse filmlerdeki gibi benim olacaksın deyince senin olmuyor. Bir i

Larisa, Hennadii, Oleksandr, Denys ve Vlada

Alla'nın annesi Larisa, babası Hennadii ve kedileri Semön, Ukrayna sınırını geçip Romanya'ya vardılar dün gece yarısı.Sonra internet kesildi. Haber alamadık bir süre.Alla'nın, oğluyla Almanya'ya varabilmiş kardeşi Oleksandr (kızı Vlada, annesiyle Kharkov'da sığınakta kaldı), uçağa binip, Romanya'ya gitti onları bulmaya. Bulmuş da.Çok yorgun, çok üz

Alla'nın akrabaları savaştan kaçabilecek mi

"Annem, babam ve kardeşim Kharkov'da bombaların ortasında kaldı. Havaalanı kapalı, benzin yok, bankadan para çekemiyorsun, su bitti. Babam sığınağa inmek istemiyor. Erkek kardeşim oğlunu alıp, yarım depo benzinle yola çıktı. Yolda benzin ve yiyecek bulabilmeyi umuyor. Hava -5 derece. Allah yardımcıları olsun..."Resimdeki güzel kadın Alla.Dayımla ev

Önce anlatıyorsun sonra anlattığını yaşıyorsun

Sanırdım ki, önce yaşıyorsun sonra anlatıyorsun hayatı.Halbuki tersiymiş.Kendine anlattığını yaşıyormuşsun. Bunu düşündüğümde sabah saatleriydi. Bursa'ya doğru yoldaydım. Emin olduğumda ise, Bursa'da akşamüstüydü. Uludağ'da bir pistte, ayağıma snowboard takmış kayıyordum.Bir yandan dağın eteklerinde çocuk gibi neşeleniyor, korkumla şakalaşıyordum.D