İstanbul Modern Müzesi bugün, Galataport'taki yeni binasında kapılarını açıyor. Tanrı'nın şanslı kullarından biri olarak, açılış öncesi gezdim müzeyi. Hemen söyleyeyim: Bir mücevher. Havadar, soluk alıp veren, bol ışıklı, yakaladığı ışığı yansıtan, aydınlık, ferah, pırıltılı, sadece göze değil yüreğe de huzur veren, ufku kucaklayan, Boğaziçi'ni Marmara'yı kucaklayan, kenti kucaklayan, martıları ve cakcak seslerini kucaklayan bir mekân... Işık dedim... Işık, sulardan, 3 boyutlu alüminyum cephelerden ve ufka açılan geniş mesafelerden yansıyor! Dünyada müze ve sanat kurumlarına imza atmış ünlü İtalyan mimar Renzo Piano'nun eseri. (Paris'te Pompidou Merkezi, Londra'da "Shard", New York'ta Whitney Müzesi, Basel'de Beyeler Vakfı ilk akla gelenler.) (Açılan 5 farklı sergiden biri: "Hep Buradayız") YERİN RUHU Bakmayın İtalyan oluşuna, Renzo Piano'nun mimarisi daha çok kuzey ülkelerinin özelliklerini taşır. Bir de üstelik "yüksek teknik"... Beton, çelik, cam harmanlamakta usta. Bir solukta sıraladığım yukarıdaki bütün sıfatlar, onun özelliklerini de yansıtıyor. Zaten daha zemin katta kütüphane girişinde müzenin yapılış öyküsünün anlatıldığı "Renzo Piano: Yerin Ruhu" başlıklı sergide ünlü mimar kendi de söylüyor: "Benim için ışık ve su bir yere özgüdür, ruhu oluşturan niteliklerdir. Her yerde, yalnızca oraya özgü olurlar. Bunlar maddi olmasalar bile, mimarlıkta bunları malzeme gibi kullanırız." İşte burada İstanbul'un ruhunu ararken mimar o ruhu yani limanı, ışığı ve suyu malzeme olarak kullanmış. "Yerin Ruhu" sergisini müzenin yapım sürecinin fotoğraflarıyla Cemal Erden'in "Mimarinin İnşaası" sergisi tamamlıyor. İnşaatın aşamalarını, "Boşluğun sınırlandırılması" ve "Çalışanlar"la tamamlıyor. Tam bir belge niteliğinde... BİRİKİMLERLE GELECEĞE Limanla Tophane arasında; şeffaf zeminle gökyüzü arasında yükselen 5 katta dolaşırken her an dışarısıyla ilişki içindesiniz. Atölyeler, sinema ve eğitim salonları, kitaplık, restoran, kafeler, fotoğraf galerisi, süreli sergilerin alanı derken ilk kez müzenin kendi koleksiyonu bunca zengin ve cömert bir biçimde sergileniyor. (Şu anda beş farklı sergi var. Bunlara ileride değineceğiz.) Açılış için iki dev fuayede koleksiyon eserleri sergileniyor. Dolaşırken tüm eski dostlarla buluşmuş gibi oldum... Cihat Burak'tan Aliye Berger'e, Doğançay'dan Yüksel Arslan'a, Burhan Uygur'dan Ömer Uluç'a... Ama aynı zamanda bildiğim sanatçıların hiç bilmediğim eserleriyle ve adını bile duymamış olduğum, heyecan verici genç sanatçıların eserleriyle karşılaştım. Bu müze için