Çok mu gülüyoruz ya da çok mu ağlıyoruz Sinirlenince yıkıp döküyor muyuz veya çok mu boş veriyoruz Çok... Her duygumuz çok oluyor. Aşırılık, günümüz hastalığı. Fazla yemek, fazla konuşmak, fazla uyumak, duygularımızı fazla yaşamak. Kendimi bazen çok gülerken buluyorum bazen de çok ağlarken. Sebepler ise hep küçük ve dünyalık şeyler. Duyguların bile kıymeti kalmadı. O kadar çok ağlıyoruz ki gözyaşının değeri kalmadı ya da gülmenin. Bu kadar yüksek evlerde yaşamak mı duygularımızı en yükseklerde yaşamamıza sebep oldu Ya da harcanan paralar arttıkça mı istekler çoğaldı Bizi bu aşırılığa iten sebepler neler

Problemimiz sadece duygusal aşırılık değil bir de yine aşırı duyarsızlık söz konusu. Değerlerimizin, haklarımızın, duygularımızın bir önemi kalmadı. Yere düşen birini gördüğümüzde kaldırmak yerine bir de biz de üstüne basıp geçiyoruz. Ya da videosunu çekip sosyal medyada yayınlıyoruz...

Konumuza gelecek olursak psikolojimizi bozan çok şey var. Sevgiler çok şiddetli yaşanıyor. Ya çok seviyoruz ya çok nefret ediyoruz. Sözler de büyüdü. Geri dönüşü olmayacak sözler ediyoruz, kararlar alıyoruz.

İnsanı insan yapan duyguları, değerleri, inançlarıdır. Tepkisiz kalmak ya da çok tepki vermek asla normal bir davranış değildir. Öze dönmek ve orada kalmak gerek. İnsan topraktan gelen yine toprağa dönecek olan basit bir varlıktır. Aynaya bakmalı ben neyim, ne oldum demeli. Hatalarını, kusurlarını, aşırılıklarını görmeli. Çekidüzen vermelidir. İnsan böyle düzensiz, aşırı olunca yaşadığımız dünyanın da düzeni bozuluyor. Ya çok sıcak oluyor ya çok soğuk. Bu gaflet uykusundan acilenuyanmalı ve doğru yaşamalıdır. En azından Müslüman böyle olmalıdır. Orta olmalıdır, nahif, merhametli, sakin, sevgi dolu olmalıdır. Bu bir farkındalık yazısı olsun. Herkesin kendine çekidüzen vermeye karar verdiği bir döneme geçiş olsun. Uyanalım, uyandıralım. Doğru yoldan sapmayalım efendim.

Rumuz: Pervane

ŞİİR

Sosyete

Artık bizi beğenmiyor

Bizim ilin sosyetesi

Yolu izi beğenmiyor

Bizim şehrin sosyetesi

Kara lastik giyen oydu

Küflü ekmek yiyen oydu

Derde boyun eğen oydu

Bizim köyün sosyetesi

Ana baba takmaz oldu

Fukaraya bakmaz oldu

Övünmekten bıkmaz oldu

Bizim ilin sosyetesi

Antalya'da yazlık almış

Marmaris'te yatı varmış

Bol bulunca nefsi azmış

Bizim şehrin sosyetesi

Hep aykırı yöne gider

Saf ruhunu etti heder

Geçmişini inkâr eder