Günler geçiyor

-Zaman en iyi sargıdır.-Taşıdığımız, sahip olduğumuz tüm değerleri yerinde ve zamanında kullandığımızı savunamayız. En kötüsü, kendimize gereken önemi yaraşır olduğu ölçüde verdiğimiz, kişiliğimizi, gücümüzü ve olanaklarımızı yeterince kullandığımız konularında savların haklı olmadığıdır. Savrukluk denilen tutum kendimiz için ölçüsüz ve önemsiz biçimde kullanılmaktadır. Yaşama gereken değeri ve önemi verdiğimizi de savunmakta haklı ve başarılı değiliz. Yaşam, varlık gerçeğidir. Doğumdan ölüme uzanan süreçtir. Aydınlığının ve karanlığının kaynağı biziz. Tutum ve davranışlarımızla neden olduğumuz durumların doğal sorumluları da biziz. Ancak kendimize karşı işlediğimiz suçlar, eylemlerimizde kötülükler ve bozukluklar gereken özenle değerlendirilmediğinden sorumluluklarımızın yaptırımları uygulanmıyor, geçerli olmuyor. Kişisel yarar ve çıkar daha çok öne çıkıyor. Uygar bir yaşam çatısı kendi davranışlarımızla güneşsiz kalıyor, gölgeleniyor, karanlığa gömülüyor. Acılar, üzüntüler, yakınmalar bu nedenle yaşanıyor.Günler böyle geçiyor, zaman böyle tükeniyor. Yiten gün, zaman olsa da yitiren biziz. Yoksunlukların sorunlarını, acısını yaşayan, yitirdiklerini tümüyle yerine koyamayan yine bizleriz. Bu durumlar içinde geçirdiğimiz zamanı iyiye kullanmadığımızın yaptırımı bir daha geri gelmeyecek olan değerler, kazanımlar, en önemlisi de yaşam alanındaki yitiklerimizdir. Zamanı kötüye kullanmak bilgisizlik, yetersizlik, görgüsüzlük ve başarısızlıktır. Zaman paradan da değerlidir, daha birçok şeyden de. Çalışan, kazanmaya ve kazandırmaya önem veren insanlar için zaman yetersizdir. Zamana değer vermeyen, onu boşa geçirenler yalnız zamanın değil, kazandıracaklarının da değerini bilmeyenlerdir.Zamanı değerlerle dolduranlar, yaşamı önemseyenlerdir.