Denizciler son yıllarda hiç yaşamadıkları zorluklarla karşılaşır oldular. Kovid nedeni ile evlerine dönemeyen binlerce denizci, BM kuruluşu olan Uluslarlarası Denizcilik Örgütü (IMO) sayesinde bu soruna çareler buldu. Şimdi uzun süre vatanına dönemeyen gemiciler nihayet evlerine dönme imkânı buldular. Bununla birlikte Çin başta olmak üzere bazı Uzakdoğu ülkeleri hariç dünyanın çoğu ülkesinde zaten Kovid sınırlamaları kalkmaya başlamıştı. Kısaca söylemek gerekirse denizcilere karşı gösterilen son derece sinir bozucu kısıtlamalar, bu konuda aşırı hassasiyet gösteren ülkelerin yanlarına kâr kalmıştı. Şimdi ise Rusya-Ukrayna Savaşı gibi özellikle Karadeniz'de çalışan ticari gemilerde çalışan gemiciler oldukça sıkıntılı günler geçiriyorlar. Kovid salgınından çok daha beter durumlarla karşı karşıya kalan gemici arkadaşlarım var. Allah, bütün denizci kardeşlerimizin yardımcı olsun. Zira zor bir süreçten geçiyorlar. Zira savaş bölgeleri denizcilerin en zor seferlerini yaptıkları yerlerdir. Son birkaç yıl içinde ben de iki defa sıcak savaşların yaşandığı ülkelere gitmek zorunda kalmıştım. İşte bu makalede yaşadığım bu seferleri anlatmak istiyorum. Bunlardan ilki "Libya İç Savaşının" en sıcak günlerinde yaşadığımız tehlikeli yolculuktu. İşin kötüsü Türkiye'ye açıkça düşmanlık yapan General Hafter'in bölgesine yani Doğu Libya'daki Tobruk'a buğday yükü götürüyorduk. Türk denizcilerini uluslararası hukuk kurallarına aykırı olarak tutuklayan Hafter yönetiminin başkenti olan Tobruk, bizler için oldukça tehlikeli bir liman olarak karşımızda duruyordu.