"Kardeşim biz de dolandırıldık diye çok korkuyorduk. Çok şükür karşımıza iyi insanlar çıktı..." Zeytinli ova kasabasında ürünlerimi pazarlarken yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Kapıyı açar açmaz bizi karşısında gören adam bize bir bağırmaya başladı ki inanamazsınız "Vay sizi düzenbaz üçkâğıtçı dolandırıcılar!" diye saymaya başladı. Ben de ses tonumu biraz yükselterek "Mustafa Bey ayıp oluyor ama. Malımızı alan sen, paramızı ödemeyen sen, biz nasıl üçkâğıtçı oluyoruz Lütfen biraz sakin olun. 190 lira borcunuz var, onu ödeyin biz de çekip gidelim" dedim. Adam "o kadar mı borcum" dedi. Ben de "evet Abiciğim" dedim. Adamcağız sevinerek elini cebine attı. 190 lira parayı bana verdi. Ben de senedini kendisine verdim. Sonra durumu anladık Meğerse bu Mustafa Ağabeye etrafındakiler demişler ki: "Sen o senede sarhoş kafayla imza attın. Kaç para yazıldığını görmedin. Adamlar çok yüksek bir meblağ yazarak senin bütün malını mülkünü elinden alsınlar da gör!" diye korkutmuşlar. Durum anlaşılınca Mustafa Ağabey bizi içeriye davet etti. Bir kahvemi içmeden sizi göndermem" diye ısrar edince biz de teklifini kabul edip salona girdik. Yemek masası kuruluydu. Masanın ortasında bir şişe rakı ve kadehler içki doluydu. Evin hanımı bizi görünce hemen masanın üzerindekileri kaldırdı ve bize "hoş geldiniz" dedi. Ona da "ablacığım durum böyle böyle oldu" diyerek geliş sebebimizi özetledik. Kadıncağız da "kardeşim vallahi biz de dolandırıldık diye çok korkuyorduk. Çok şükür karşımıza sizin gibi iyi insanlar çıktı. Allah sizden razı olsun. Bizi