"Enver Abimizin teşrifiyle kazayı çoktan unuttuk. Güler yüz ve neşe dolu bir merasim oldu..." Başıma gelen enteresan olaylardan evlilik ve düğünümle ilgili yaşadıklarımı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Kaza sonrası Gelin sağımda olduğundan o tarafa bakamıyordum bile... Acı gerçekle yüz yüze gelmekten korkuyordum. Biz can derdinde iken minibüs şoförü ana yoldan geldiği için haklı olduğu sebebiyle cama dayanmıştı: "Abi, ben sürücüyüm. Masrafı karşılayamam" demeye başlamıştı... Biz ise can derdindeydik. Kaza sesiyle ve bağırış çağırışı duyan düğün misafirleri de gelin arabasının başına üşüşmüşlerdi. Gelin ve benim hâlimi soruyorlardı. Bende bir şey yoktu. Solumdaki gelinin durumunu da öğrenince, ferahladım. Düğün misafirlerinden Yunus Bebe'nin sahibi Ahmet Abimiz şoförün sızlanmasına karşı "Tamam kardeşim, geçmiş olsun! Minibüsün masrafı neyse yaptır, masrafını gel al" deyip kartını verdi. Şoför, kartı almasıyla minibüse binmesi bir oldu. Gelin arabasının sağ tarafı olduğu gibi biçilmişti ama araç çalışıyordu. Arabayı da gelinin akrabası Fahreddin Abimiz kullanıyordu. Yola devam ettik. Sağ salim evimize geldik. Düğün misafirimiz, öğretmenlik yapmam yanında, o yıllarda hazırlanan Rehber Ansiklopedisinde de yazarlık yaptığım için Enver Ören Abimizdi. Sohbetiyle şerefleneceğimizden, kaza şoku geçirmemiştik. Hep beraber misafirimizin gelmesini bekledik. Düğünde yine çok kıymetli misafirlerimiz vardı. Enver Abimizin teşrifiyle