6 ağustos 1945, saat 08.15... Aynı gece 01.45'de Tinian Adası'ndan havalanan B-29 Superfortres model bombardıman uçağı 6.5 saatlik bir uçuştan sonra Hiroşima şehrinin tam üzerine ulaşmıştı. UçağaEnola Gayadı verilmişti... Bu isim uçağın pilotu Albay Paul Tibbets'in annesinin adıydı!.. Tarihin ilk atom bombasının adı ise "Little Boy-Oğlan Çocuğu"idi!.. Tam 08.15'te Albay Tibbets "Little Boy"u Hiroşima'nın üzerine bıraktı... Bomba 43 saniye düşmeye devam etti ve saat 08.16'da kentin 600 metre üzerinde infilak etti... İlk etki muazzamdı; nükleer şimşek ve ısı radyasyonları ilk etapta çoluk, çocuk 80 bin kişinin adeta buharlaşarak yok olmasına neden oldu... Ancak devamı da gelecek, radyoaktif serpinti ile birlikte Hiroşima'daki katliamın boyutu 140 bin'e çıkacaktı!.. 62 yaşında, kendi halinde bir ev kadını olan Enola Gay Tibbets'in adını alan bombardıman uçağının attığı "Little Boy", hedefi tam 12'den vurmuştu!.. Tam 3 gün sonra, 9 ağustos 1945, saat 10.58... ABD bombardıman uçağı bu kez Nagazaki kentine Plütonyum-239 tipi atom bombasını bıraktı... Amerikalıların "Fat Man-Şişman Adam"adını verdiği tarihin ikinci atom bombası, ilk etapta 74 bin kişiyi yok etti... Kentteki binaların yüzde 36'sı da adeta buharlaşıp yok oldu!.. O ilk an sonrası ölenlerin dışında atom bombasının uzun süreli etkisiyle 143 bin kişi hayatını kaybetti!.. Hiroşima saldırısıABD Başkanı Truman'a bildirildiğinde aynen şöyle diyecekti: Deney başarıya ulaştı!.. Hesabı hiç sorul(a)mayan katliamlar!.. Başarılan deneyde toplam 360 bin kişi yaşamını yitirmişti!.. Sonraki yıllarda kanser başta olmak üzere onulmaz hastalıklardan yaşamını kaybedenleri, büyük yıkımı, bu vahşi, gaddarca ve aslında lüzumsuz barbarlığı saymıyorum bile!.. Lüzumsuzdu, çünkü zaten Japonya 1945 Mayıs ayında Almanya'nın teslim olmasıyla yalnız kalmış ve "onurlu" bir teslim olmanın koşullarını yaratmak için Sovyetler Birliği'ne başvurmuştu bile... Ama olmazdı; bu iş böyle bitemezdi, hem Japonya'dan Pearl Harbour'un intikamı alınmalı, hem de Sovyetler Birliği'ne büyük bir gözdağı verilmeliydi!.. Ayrıca, daha 4 Temmuz 1945'te, yani atom bombasının Hiroşima'ya atılmasından 33 gün önce Japonya'nın kaderi Washington'da yapılan "Ortak Politika Komitesi" toplantısında çizilmişti bile!.. O toplantıya katılan İngiliz MareşalSir Henry Wilson, ABD Savaş Bakanı Henry Stimson'a gayet cesaret verici biçimde "Alaşım Tüpü" adını verdikleri atom bombasının Japonlara karşı kullanılmasında hemfikir olduklarını söylemişti bile!.. Tarihin en acımasız saldırısından hemen önce Potsdam'da ABD, İngiltere ve Sovyetler Birliği bir araya gelmiş ve Japonya'ya "teslim ol" çağrısında bulunulmuştu... Ancak, teslim koşulları o denli aşağılayıcı, o kadar onursuzdu ki, çağrıyı yapanlar, Japonya'nın bunu asla kabul edemeyeceğini gayet iyi biliyorlardı, zaten istedikleri de buydu!.. Hiroşima ve Nagazaki katliamından yıllar sonra Truman'ın yaveri, Başkanın kendisine Sovyetleri kastederek şöyle dediğini açıklayacaktı: Eğer düşündüğüm gibi patlarsa, o oğlanların kafasına vuracak bir çekicim var!.. Geri dönüşü olmayan bir yok oluş! Evet, sonuç tam da Truman'ın düşündüğü gibi olmuş, bu soykırım gibi katliam, eline Sovyetler Birliği'nin kafasına vuracağı bir çekiç armağan etmişti... Ancak yalnızca kısa bir süre için!.. Sovyetler baş döndürücü bir hızla nükleer silaha sahip ikinci ülke olacaktı!.. Hiroşima'ya atılan bomba sırasında orada yaşayan ve henüz 14 yaşında olan ŞairBun