Güney Afrika'nın Filistin adına bir adım öne çıkması son yılların en önemli hadiselerinden biridir. Güney Afrikalılar bizde de Nelson Mandela'nın mücadelesi ile tanınıyordu. Aslında Güney Afrika, 1980'de Yeryüzü Yayınları arasında çıkan "İmamın Öldürülüşü" adlı kitap ile gündemimize girmişti. O zamanlar Güney Afrika'da İngiliz kolonyalistleri sistemin bütün unsurları ile hâkim durumdaydı. 19. yüzyıl İngiliz kolonyal mirası bu müstemleke ülkesinde en acımasız bir şekilde devem ettiriliyordu. Fakat kitabın yayımlandığı yıllarda Türkiye'de, bu nitelik üzerine çok fazla durulmadı. Çünkü Avrupa medeniyeti, demokrasi, insan hakları ve özgürlükler gibi konu başlıkları gündemi tamamen dolduruyordu. Hâlbuki öldürülmesinden çok kısa bir zaman sonra Abdullah Harun'un mücadelesinden haberdar olmuştuk. Devirler değişti ve Güney Afrikalılar Filistin için İsrail'i ve neredeyse bütün Batı dünyasını tekrar karşısına aldı. Bugün Güney Afrikalıların İsrail'in Uluslararası Adalet Divanı'nda yargılanmasına sebep olması, zannettiğimizden çok daha önemlidir. Geçen haftaki yazımızda "Neden Güney Afrika" sorusunun cevabını vermeye çalışmış; İsrail, ABD ve İngiltere'yi bir araya getiren sistem üzerinde durmuştuk. Bu bağlamda Güney Afrika ile Filistin arasındaki benzerlikler de görülmeye başlandı. Bu vesile ile Güney Afrikalıların mevcut davada dolaylı olarak İngiltere ve ABD'nin yargılanmasını sağladıkları da zamanla anlaşılacaktır. Bu açıdan Güney Afrikalıların adımları dikkatle incelenmelidir. Anadolu Ajansı'nın bildirdiğine göre Güney Afrika'nın hukuk ekibinden İrlandalı avukat Ni Ghralaigh davayla ilgili olarak şunları söylüyor: "Gazze'deki soykırım, cep telefonlarımıza, bilgisayarlarımıza ve televizyon ekranlarımıza canlı olarak aktarılan Filistin halkına yönelik soykırımın dehşetine rağmen kurbanlarının dünyanın bir şeyler yapabileceği umuduyla kendi yıkımlarını gerçek zamanlı yayımladıkları tarihteki ilk soykırım oldu." Gerçek zamanlı soykırım tespitinin içinde Güney Afrikalıların geçmişte yaşadıklarının izlerini görmemek mümkün değil. "İlk" sözcüğü ile kendi tarihlerinin acılarına atıf yapıldığı çok açıktır. Anadolu Ajansı'nın aynı yazıda haber verdiğine göre Birleşmiş Milletler Filistin Özel Raportörü İtalyan Francesca Albanese, İsrail'e karşı soykırım davası açan Güney Afrika'yı övüyor ve X hesabında şunu paylaşıyor. "Afrikalı kadın ve erkeklerin insanlığı ve uluslararası hukuk sistemini kurtarmak için çok sayıda Batılı ülke tarafından desteklenen ve mümkün kılınan acımasız saldırılara karşı verdiği mücadeleyi izlemek, içinde bulunduğumuz dönemi tanımlayacak görüntülerden biri olarak kalacak. Ne olursa olsun bu olay tarihe geçecektir." Güney Afrika Cumhurbaşkanı Cyril Ramaphosa da UAD'da İsrail'e karşı açtıkları soykırım davasıyla ilgili olarak "hukuk ekibimiz Lahey'de davamızı savunurken bugün hissettiğim kadar hiç gurur duymamıştım" diyor. Bu ifade de geçmişe atıflarla doludur. UAD'daki dava devam ederken ABD Dışişleri Bakanı Bilinken, "İsrail kışkırtılmasaydı bunlar