Herkes bu maçı bekliyordu. Lider Trabzonspor'un kazanması halinde ipleri nerdeyse tamamen eline alacağı bir lig sürecine girilecekti. Bunun bilincinde olan en başta Trabzon taraftarı, tüm maç boyunca takımlarına yüksek enerji verdiler. Alınan galibiyetle saha içinde mücadele eden oyuncular kadar onların da emeği çok büyüktü. İki takım arasında bu maçta birçok faktör ortaya çıksa da bunun en temeli böyle final niteliğindeki, önem derecesi yüksek maçlarda o baskıyı takım halinde oyuncuların saha içinde kaldırması gerektiği gibi o stres ve gerginliğin yaratacağı atmosferde performans vermeleri kolay değildir. Bu da farklı bir zihinsel dayanıklılık gerektirir. Trabzonsporlu oyuncuların tecrübeleriyle bu psikolojik üstünlüğü, Konyasporlulara göre daha iyi olduğundan saha içinde oynanan oyun dengesini de hemen hemen tüm 90 dakika Konyaspor'dan daha başarılı bir şekilde ortaya koydular. Alınan 3 puanda bu fark çok önemliydi. Hamsik gibi takımın oyunu kontrol eden bir oyun aklının olmamasına rağmen savunmada Peres'in, stoper olarak iki sol ayaklı ve çok forma şansı bulmayan Densvil'le, devre arası gelen Puchacz, bu savunma düzeniyle birlikte yenilen golün haricinde nerdeyse hiç pozisyon vermemiş. HHH Burada orta saha ve hücumdaki oyuncuların özellikle top rakipteyken, pozisyon sadakatini en iyi şekilde yerine getirmelerindendir. Kaldı ki ikinci