Kur'an-ı Kerimde sûre isimleri - 4

51-) ZÂRİYAT: Sûre bu kelimeyle başlamakta ve ondan ismini almaktadır. "Esip, savuran rüzgârlar" demektir.52-) TÛR: Yine, bu sûrenin ilk kelimesi ve Mısır'daki Sina yarımadasındaki Sina (Tûr) dağının ismi bu süreye verilmiştir. Sûre içerisinde, Hz. Musa'ya (as) Tevrat'ın inzal edildiği ve aynı zamanda, onun ilâhi hitaba mazhar olduğu (Cenab-ı Hakk ile görüştüğü) yerdir Tûr-u Sina. 53-) NECM: "Yıldız" demektir. 54-) KAMER: "Ay" demektir. Şakk-ı Kamer mu'cizesinden bahsedilen sûredir. 55-) RAHMÂN: Bu sûre de, Allah'ın "rahman" ismiyle başladığından, o ismi almıştır. 56-) VÂKIA: "Vuku bulmuş. Olacak." Kıyametten bahsettiği için, ilk âyet de, aynı kelime ile başladığından o ismi almıştır. 57-) HADÎD: "Demir" demektir. Demir madeninin ehemmiyeti de, bu sûrede anlatılır. 58-) MÜCÂDELE: İsmini, birinci âyette geçip, "mücâdele etmek," mânâsına gelen (tücâdilü) fiilinden, ism-i fâil olan (mücâdele) kelimesinden alır. 59-) HAŞR: "Sevkiyat için bir yere toplama" mânâsına gelen ve Yahudi kabilelerinden Nadîroğullarının sürülmeleri hakkında bilgi verdiği için bu ismi almıştır. 60-) MÜMTEHİNE: "İmtihan eden" demektir. 61-) SAFF: İsmini, müminlerin "saff" (sıra sıra dizilerek) tutarak Allah yolunda savaştıklarını bildiren 4. âyetinden almıştır. 62-) CUM'A: Müslümanların haftalık bayramı, "toplanıp, bir araya gelmesi" mânâsına gelen "Cum'a"dan almaktadır.