Türkiye Cumhuriyeti kurulurken inkılaplarda her ne kadar halkçılık varsa da rejimi devletçilik ve milliyetçilik esaslarına göre tesis ettiler.Yine "köylü milletin efendisidir" prensibi va'z edilmişse de "çarıklı, Kürt" diye horlanmış, dipçik ve süngülerle hizaya getirilmek istenmişti. Düzene itiraz edenlerin isyanlar bahane edilerek köyleri yakılıp yıkılmış, tütün tabakası, çefiye inzibat kuvvetleriyle suç unsuru görülerek türlü eziyet ve işkencelere maruz bırakılmıştı. Bu sebeplerle eğitimsiz ve dinsiz bırakılan bölgenin gençleri yine derinlerin marifetiyle terör örgütlerine militan olmuşlardı. Senelerce kan gölüne dönen bölge, on binlerce ölüm ve şehitlere mezar olmuştu. 20 Ekim 1998'de Adana mutabakatıyla terör örgütü lideri Suriye'den çıkartılmış daha sonra Türkiye'ye iade edilmişti. AKP; APO'nun 1999'da deport ettirilip Türkiye'ye iadesiyle azalan terör hâdiselerini, kendilerine mal ederek seçim stratejilerini pragmatist oy avcılığına getirdi. İktidarının ilk senelerinde Doğu realitesini tanıyan ve çözüm sürecini yürüten AKP, 2014'ten sonra inandığından değil, kaybettiği oylar yüzünden iktidar için karşı cepheye geçti. Dün teröristlere kucak açıp methiye dizen AKP, terörle arasına mesafe koymak isteyen siyaseti terörün kendisi ilân etti. Çözüm süreciyle gâh PKK'yı halayla dağdan indirdiler, gâh "Sayın Öcalan" diyerek İmralı'ya mavi boncuk dağıttılar. O kadar ileri gittiler ki; önünü keserek hapse attırdıkları Demirtaş'ı APO'ya şikâyet ederek Kürt siyasetinin gelişmesinden duydukları korkuyu dışa vurdular. Çözüm sürecinin yaramadığını ve Doğu'dan oy kaybettiğini gören AKP, kendisine müzmin muhalif MHP'yi de yanına alarak milliyetçi bir blok oluşturarak 19 Temmuz 1948'da kurulan Millet Partisi'ni hortlattılar. Ondan sonra vatan, terör, PKK discurlarıyla seçmeni konsolide edip hem referandumu hem de 2018 ve 2023 seçimlerini alıp CB'lığı da türlü türlü desiselerle kimseye teslim etmediler. Şimdi sahip çıkılmasa da "Allah'ın bir lütfu" diye fırsata çevrilen 15 Temmuz'la da "hain, terörist" kılıcı milletin başında