Ömer Erdem

Karar

İstemeden gelenlerin hücumu...

Hemen pek çok şey istemeden geliyor yanıma. Sadece yanıma değil, gözüme, kulağıma, burnuma. Beş duyumla yoklayıp bilebileceğim, ölçüp tartabileceğim, koklayıp saklayacağım ne kadar akla hayale gelmez şey varsa bana yöneliyor. Bir kısmı rüzgarın yüzüme çarpması, çapkın iğde kokusunun süzülüp beni bulması benzeri kendiliğinden geliyor bundan şikayetç

Yakınlaştıkça bulanıklaşan...

Önce şaşırıyor, kararsızlık geçiriyor, şüpheyle başımı geri alıyorum. Bu beklenmedik bulanıklaşma bir an korkutuyor hatta beni. Daha dün, değil bu mesafeden, daha, daha da geriden sırt, kapak fark etmez, irili ufaklı her yazılanı okur, şak diye her şeyi yerli yerine oturturdum. Şimdi, bugün, 'Bunal..YaşaKül' O ne Hangisiydi bu Peki şu sağdaki 'Ya'

Arabesktürkiye...

Adı ister taverna ister yeşil pop hatta aranjman müzik olsun hepsi arabesk dedikleri sosyolojik tabandan yeşerir. Doğası gereği tepkisel oldukları için müzik sanatının ontolojik ve estetik normlarının dışında ortaya çıkarlar. Türklerin Anadolu'da, başta dini ve seküler müzik dairesi içinde neler yarattıklarına bakmak oldukça şaşırtıcı sonuçlar veri

Piçoğlu Osman ya da türküden düşünmek

Selda Bağcan'ın sesine teslim oluyorum ilkin. Karadeniz'in sisli zirvelerinden kademe kademe sahile beni indiriyor. Doygun yeşilliklerin arasından özenle geçirip sakin bir köşe arıyor nefeslenecek. Her ne kadar kemençe geride kalsa da onun lirik ve içli nefesini daha bir duyuyorum. 'Kemençe dut ağacından kainata üflenmiş bir fısıltı' diyecek oluyor

Sıradan insanın değeri...

Neredeyse bütün yaratıcı yetenek ve sıradışı meziyetlerle donanmışlık kadar iç sızlatan düşüşler ve çözülmeler de onda, sıradan insanda toplanır. Kelimenin tam manasıyla olumlu anlamda vasattır sıradan insan ve bütün ileri gidişler, geri, aşağı düşüşler onun hizasından ölçülür. O bakımdan bir toplumun niteliği kadar gerçekliğin değeri sıradan insan

Dut inadı...

Derler ki kurumuş keresteler içinde en sağlam ve inatçısı dut ağacınınkidir. Dileyen eline bir çivi ve çekip alıp denesin. Yaprağa serip de meyveye durunca orasına burasına çıkıp o yönden bu yöne çekilmesine rağmen esneyip kırılmadığına bakılırsa bu hüküm çoktan doğrudur. Kış gelip de onca savunmasızlığıyla bir deri bir kemik kaldıktan sonra ilk ya

Dün akşam beni bir şeyler yerimden etti fakat...

Dün akşam beni bir şey, uyutmadı, diyecektim bundan imtina ettim çünkü beni uyutmayan şeyin tek başına olmadığını o ortadan kalksa bile ona benzerlerin ve onun ortaklarının varlıklarını sürdürüyor olacaklarını hatırladım. Dün akşam, beni tedirgin eden şeyden dem vuracaktım yine beri durdum, çünkü onun öyle bir başına eşikte beklemediğini oraya yaln

Gıda meselesi ya da patates...

Tevfik Fikret'in Han-ı Yağma ve Mehmet Akif'in Safahat'ındaki bazı bölümleri saymazsak tabiatı gereği şiir sofradan ve iştahtan pek söz açmaz bizde. Fikret başkalarının hakkını yağmalayışı kıyasıya eleştirirken Akif toplumsal birliğin vasıtası sayar yiyip içmeyi. Asım'ın bir bölümünde düğün sofrası gökyüzünü inleten zurnalarla açılır. Gıda, yemek,

'Kriz içindeki bilinç'

Güçlünün tabiatı ile muhterisin karakteri aynı çizgide buluşur; eldekini büyütmek ve olup bitenin özünü saptırıp saklamak. Meselelerin teorik tartışma düzeyini yitirip günlük gelişmelerin ve politik dilin kontrolüne girmesiyle sadece hayatın akışı değil zihinler de şekillenir. Güçlü ve muhteris bu fırsatı kaçırmaz. Propaganda eşliğinde elinde çiçek

Toparlama dersleri...

Dur! Duuur! Bekle. Şimdi gel, geri gel, hafif sol yaparak gel. Durr, duur, dur! Biraz öne al. Fazla değil. Azıcık. Bir gıdım. Evet, şimdi tam geri, sağ yap, yap yap yap. Toparla, toparla, yeter. Tamaaamdırr!.'Direksiyondaki adam kendisine sesleneni tanımıyordu. Zaten yetersiz olan park yeri bulma sorunu hafta sonları buraya yönelen şuursuz akış seb