Mevlana'yı anlamak ve emelden amele geçmek

HÜSEYİN ÖZTÜRK

"Yaşadıkça Kur'an'ın bendesiyim, Hz. Muhammed (s.a.s)'in ayağının tozuyum. Biri bizden bundan başkasını naklederse; Ondan da bizarım, o sözden de bizarım". Mevlana.

Mevlana hazretlerinin bu ifadesinin sevenleri tarafından anlaşılarak, emelde oyalanmayıp amele geçmesi duasıyla başlayalım söze.

Mevlana hazretleri, aile efradına ve dostlarına dünyadan göçtüğünde; üzülmemelerini, ağıt yakmamalarını, dertlenmemelerini hatırlatır fakat ailesi ve sevenleri, insani melekeleri sebebiyle bu ayrılığı kabulde zorlanırlar.

Rivayet odur ki, günün birinde hanımı Mevlana'ya:

-"Ey âlemin nuru, ey âdemin canı! Bizi bırakıp nereye gideceksin" diye sorar ve:

-"Hüdavendigar hazretlerinin dünyayı hakikat manalarıyla doldurması için daha üç yüz veya dört yüz yıllık ömrünüz olması lazımdır" dediğinde, Mevlana mübarek cevaben:

-"Neden Neden Biz ne Firavun ve ne de Nemrud'uz! Bizim toprak âlemiyle ne işimiz var, bize bu toprak âleminde nasıl huzur ve karar kılarız

İnsanlara faydam dokunsun diye dünya zindanında kalmaktayım. Yakında Allah'ın sevgili dostunun, Hazret-i Muhammed (s.a.s.)'in yanına döneceğimi umarım" der.

Öyle tahmin edilir ki, Allahu âlem bir müddet sonra Mevlana hazretleri şöyle bir vasiyette bulunur:

"Size, gizli ve aleni, Allah'tan korkmanızı, az yemenizi, az uyumanızı, az söylemenizi, günahlardan çekinmenizi, oruç tutmaya ve namaz kılmaya devam etmenizi, daima şehvetten kaçınmanızı, halkın eziyet ve cefasına dayanmanızı avam ve sefihlerle düşüp kalkmaktan uzak durmanızı, kerem sahibi olan salih kimselerle beraber olmanızı dilerim.

İnsanların hayırlısı, insanlara faydalı olan, sözün hayırlısı az ve öz olandır. Hamd, yalnız bir olan Allah'a mahsustur. Tevhid ehline selam olsun".

Mevlana hazretleri, 5 Cemaziye'l-ahir, 672 (17 Aralık 1273) günü grup vakti, bütün güzellikleriyle ebediyet âleminin asumanına vasıl olur. Himmeti hazır ola!