Ahlakın olmadığı yerde devletin masrafı çok olur.

Her kim memlekete hangi zaviyeden bakarsa baksın, piyasayı baktığı zaviyeden gözlemleyerek, fahiş fiyatlar hususunda ne kadar çarpık ve haram yüklü haksız kazançlar elde edildiğini görecektir.

Bugün fahiş fiyat soyguncularının, insanların cüzdanlarına göz dikmesinden, hatta ellerinden gelse, güçleri yetse, bütün paralarını boşaltacaklarından kimsenin şüphesi olmasın.

Devlet denetlemekte elinden geleni yapmasına rağmen, bu uğurda pek çok uygulama ve görevliyi piyasada denetime göndermesine rağmen; fahişçiler, hırsızlık hırsından vazgeçmiyor.

Ne yazık ki, ahlaksızlıklarını gırtlaklarına kadar getirip, kursaklarına haram sokanların, haramdan zevk almalarından dolayı önlemler pek fayda etmiyor ve "Ahlakın olmadığı yerde devletin masrafı çok olur" sözü gelip insanın aklına oturuyor.

Biliyorum lafı güzaf ama biz böyle bir millet değildik. Haramı-helali bilen, aile hukuku içerisinde komşu haklarından, hayvan haklarına kadar her hak ve hukukun detaylarına dikkat eden bir millettik, nasıl oldu da "illetlik" hale geldik bilemedik.

"Besmele ekmeğimizin bereketiydi" diye inanılan ve yaşanılan bir medeniyetin ve ataların ahfadıydık.

Bu bir övünme değil, nasıl bu kadar mayamızda arızalar meydana geldi onu bulalım ve anlayalım diye söylerim.

Bayrak Şairimiz Arif Nihat Asya, Efendimiz (s.a.v.)'i anlattığı Naat'ında (şiirinde) şöyle der:

"Besmele, ekmeğimizin bereketiydi,
İki dünyada aziz ümmet;
Muhammed ümmetiydi".

Tamam, her alanda bir ahlaki zaaf var ama hiç olmazsa insanların kursağına gidecek yiyecek-içecekler ve benzeri ihtiyaçlarda bari hırsızlık, arsızlık olmasa ne olur

Bunu söylerken elbette namuslu, dürüst, ahlaklı, insaflı, vicdanlı, Allah korkulu, ümmet olma bilincinde insanlar vardır sözümüz onlara değildir ama Allah aşkına "Biz ümmete bir bakar mısınız" Bunları söylemekten utanıyorum lakin çaresizim ne yapayım.

Merhum